Boeken Welk non-fictie boek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?

[Avondland]

Congo, Een geschiedenis - David Van Reybrouck

Ik ben er eindelijk door, maar wat een boek... genuanceerd met prachtige anekdotes en interessante personages. aan de hand van gesprekken met gewone Congolezen neemt David je mee in de volledige geschiedenis van Congo. Hoe het voortdurend uitgebuit werd. Prekoloniaal (ivoor), Vrijstaat Congo (rubber), koloniaal Congo (ertsen), de transitie naar onafhankelijkheid, de chaos na de onafhankelijkheid met de moord op Lumumba, met oa de secessie van Katanga. Daarna de overname van Mobutu, met in het begin van zijn bewind een verbtering door de hoge koperprijs en rumble in de jungle. Dan het dictatoriaal bewind. Zijn doodstrijd (oa verlengde door de genocide in Rwanda) met aan het einde de opmars van Kabila. En dan de 21ste eeuw met oorlogen in Kivu, kindsoldaten en ambachtelijke mijnindustrie, prille democratie met de nieuwe Kabila, het materialisme & internationaal kapitalisme & op het einde Congolese gelukzoekers in China.

Genuanceerd, interviews met gewone Congolezen die zorgen voor prachtige anekdotes.
Bepaalde delen zouden voor mij ook in het leerplan hier moeten zitten.

Klein wist-je-dat-je: hoe komt het dat wij in België een nucleair research center hebben in Mol & nucleaire installaties op onze legerbasissen? Omdat we dat onderhandeld hebben voor uranium van hoge kwaliteit in de USA, waarmee daar dan de bom op Hiroshima werd ontwikkeld. De uranium van Hiroshima kwam dus uit Katanga.

Prachtig boek

En nu het boek van Indonesië lezen, dat vond ik nog interessanter en fascinerender.

 

[Wilto]

En nu het boek van Indonesië lezen, dat vond ik nog interessanter en fascinerender.

Da's voor deze zomer aant strand. Heb nu een ander boek klaarliggen. Material world van Ed Conway.

 

[Pieterjan94]

Disasters and History, The Vulnerability and Resilience of Past Societies - Bas Van Bavel (red.)

Fantastisch (wetenschappelijk) werk over historische benadering van rampen. Het uitgangspunt is dat we het verleden potentieel kunnen benaderen als een laboratorium waar er diverse aanleidingen en responses waren op rampen en dat we precies uit die diversiteit kunnen leren met oog op de toekomst. Uiteraard is er ook een bestaand paradigma dat daar diametraal tegenover staat.

Ik vond het echt oprecht een heel interessant werk, dat bovendien volledig legaal online beschikbaar is (open access, hoera). Het heeft mij onder andere geleerd dat natuurrampen vaak geen natuurrampen zijn en dat een zuiver natuurwetenschappelijke benadering van rampen daarom niet altijd volstaat om onszelf te wapenen voor de toekomst.

Uiteraard is het topic allicht wat meer naar boven aan het komen door de klimaatverandering, maar misschien net daarom wel erg interessant om te lezen als het topic je interesseert. Het is een wetenschappelijk werk, maar geschreven door historici. Wetenschappelijk taalgebruik, grafieken en tabellen zijn afwezig. Historische voorbeelden zijn er dan weer in overvloed om hun argumenten te staven.

4,5/5 wat mij betreft!