Général Zantas
Well-known member
Voor wat het waard is: Bach speelde zelf piano en heeft twee werken voor de piano geschreven.
Bron: https://www.nytimes.com/1986/06/08/nyregion/a-pianist-makes-bach-his-instrument.html
Johann Sebastian Bach - Matthäus-Passion (1737 - BWV 244)
- Onderwerp starter Avondland
- Startdatum
- Album of the week
Voor wat het waard is: Bach speelde zelf piano en heeft twee werken voor de piano geschreven.
Bron: https://www.nytimes.com/1986/06/08/nyregion/a-pianist-makes-bach-his-instrument.html
PBR Streetgang
Well-known member
Zeer interessant, bedankt om dat te delen!
SnakeGodRovinin
Well-known member
Ela, geen druk opleggen, hé! In de huidige matrassen-maatschappij is dat niet gedoogd.
Maar, goed, ik kan Bach toch een beetje teleurstellen:
'Mijn vlotte ascese naar het hemelrijk van des Vaders, ingezongen door de naakte engelen gecreëerd door Bouguereau, hangend aan de draadjes uitgesponnen door hun eigenste sterren hoger gelegen in het firmament.
In de verte zie ik een snel naderende fantoom.
De poortwachter begroet me en spreekt over Jezus.
Een wolk met opzichtige kleur deelt zich dondersnel en transformeert met vlijt naar een misvormde gnoom en deze spreekt over 'mensenzoon' en 'gekruisigd worden'.
Met harts begeerte rekken een meute engelen hun stembanden uit, zwevend over de Eerste Vallei,
Het eindeloos gejammer uit het fort van de Heer ruimt plek voor de poortwachter van weleer,
Onaangenaam gekakel bezongen uit de kerkleer, gelieve terug te keren naar zijner flankeer,
Mijn weergaloos- en ongeëvenaarde aanwezigheid beschouwen de egale engelen als gevlei.
In feestachtige stemming worden ze gek en dansen ze gracieus ter feedback.
De poortwachter moeit zich en wil het feest stopzetten of toch niet?
De gnoom wederkeert na de wachter' aankondiging en hij dooft de kaarsen tot zacht geflakker, bewegend op zijn geregisseer.
Het mismaakte wezen doet me in mijn schulp kruipen en watervallen tevoorschijn toveren.
Desalniettemin, openen de gordijnen van de beklemmende cascade zich, want Cupido' pijl heeft me geraakt.
Een feeërieke schoonheid, geparfumeerd met rozemarijnolie werpt een zilveren lasso rond me heen.
Zou ik haar beroeren met een plakkerige kus temidden haar aria?
Mijn lach immens stout, haar cohese macht goud.
Bach begeleidt haar met zijn fluit en zij stelt in haar beste Duits zaken voor waarop ik 'ja' knik.
De wachter van de poort spreekt tegen me, maar ik versta geen Duits, maar probeer toch: "Wat wolt ihr mir geben?"
Iets met een 'gelegenheid', zegt hij en maakt zich bekend als Raphaël.
De gelegenheid om strijkers te zien strijken, vergezeld van mijn muze, die haar keel nog eens goed openzet.
Ik versta 'ermorden'. Moet ik iemand in de hemel vermoorden?
Ze kijkt Raphaël aan en ik begrijp de boodschap.
Met een gestolen vislijn van een van Bach' poppetjes, wurg ik Raphaël en neem zijn plek in.'
Hier ga ik stoppen. No way dat ik ruim twee uur en een half de hemel op stelten ga zetten.
Ik verkies de ziltige zeelucht boven zwartgebakken lichamen.
Het is een must om de tekst erbij te nemen.
Het lijkt me een must om in een zaal te zitten en te luisteren naar gans de voorstelling en notities te nemen.
Mijn zittende buur zou vragen tijdens het intermezzo:
"mijn heer, is het mogelijk, zie ik het wel goed?"
"Ja, mijn vader, u leest het goed.
'Oh, hoofd, vol bloed en wonden, vol pijn en vol met hoon. Breng me zure wijn, gemengd met gal en kruisig mij.
Open de vurige afgrond en steek het zwaard in mij ter vergiffenis van mijn zonden om de aarde te bevuilen met mijn lamlendige aanwezigheid en laat mij smadelijk heengaan, voor zowaar ik rechtmatig ben toegetakeld met smart om zoveel muzikale schoonheid, dat ik niet kan beantwoorden, op mijn valse verzinsels en heimelijke strikken na, om anderen te begeesteren.'"
"Mijn heer, laat de schuld van uw hart u lijden, u verdient niet beter."
"Ik dank u, mijn vader."
Het rotte aan dit is dat je tijdens de zang moeite moet doen om de muziek te horen.
Visueel gaat dat makkelijker zijn, denk ik.
Ook een stevige afkeer van religie, maar het komt toch altijd op een of andere manier terug. Je kan er niet om heen.
Meer dan mijn hoed af om een gans verhaal van duizenden pagina's te spinnen rond niets en de paar figuren in de geschiedenis, die gans een beweging hebben opgestart.
Het is ook leuk om de draak te steken met religie
.
De passie zou toch meer zijn effect hebben gehad, mocht je tickets voor ons allemaal besteld hebben, om naar een voorstelling te gaan.
Daarom kan ik het geen perfecte score geven.
Maar, goed, ik kan Bach toch een beetje teleurstellen:
'Mijn vlotte ascese naar het hemelrijk van des Vaders, ingezongen door de naakte engelen gecreëerd door Bouguereau, hangend aan de draadjes uitgesponnen door hun eigenste sterren hoger gelegen in het firmament.
In de verte zie ik een snel naderende fantoom.
De poortwachter begroet me en spreekt over Jezus.
Een wolk met opzichtige kleur deelt zich dondersnel en transformeert met vlijt naar een misvormde gnoom en deze spreekt over 'mensenzoon' en 'gekruisigd worden'.
Met harts begeerte rekken een meute engelen hun stembanden uit, zwevend over de Eerste Vallei,
Het eindeloos gejammer uit het fort van de Heer ruimt plek voor de poortwachter van weleer,
Onaangenaam gekakel bezongen uit de kerkleer, gelieve terug te keren naar zijner flankeer,
Mijn weergaloos- en ongeëvenaarde aanwezigheid beschouwen de egale engelen als gevlei.
In feestachtige stemming worden ze gek en dansen ze gracieus ter feedback.
De poortwachter moeit zich en wil het feest stopzetten of toch niet?
De gnoom wederkeert na de wachter' aankondiging en hij dooft de kaarsen tot zacht geflakker, bewegend op zijn geregisseer.
Het mismaakte wezen doet me in mijn schulp kruipen en watervallen tevoorschijn toveren.
Desalniettemin, openen de gordijnen van de beklemmende cascade zich, want Cupido' pijl heeft me geraakt.
Een feeërieke schoonheid, geparfumeerd met rozemarijnolie werpt een zilveren lasso rond me heen.
Zou ik haar beroeren met een plakkerige kus temidden haar aria?
Mijn lach immens stout, haar cohese macht goud.
Bach begeleidt haar met zijn fluit en zij stelt in haar beste Duits zaken voor waarop ik 'ja' knik.
De wachter van de poort spreekt tegen me, maar ik versta geen Duits, maar probeer toch: "Wat wolt ihr mir geben?"
Iets met een 'gelegenheid', zegt hij en maakt zich bekend als Raphaël.
De gelegenheid om strijkers te zien strijken, vergezeld van mijn muze, die haar keel nog eens goed openzet.
Ik versta 'ermorden'. Moet ik iemand in de hemel vermoorden?
Ze kijkt Raphaël aan en ik begrijp de boodschap.
Met een gestolen vislijn van een van Bach' poppetjes, wurg ik Raphaël en neem zijn plek in.'
Hier ga ik stoppen. No way dat ik ruim twee uur en een half de hemel op stelten ga zetten.
Ik verkies de ziltige zeelucht boven zwartgebakken lichamen.
Het is een must om de tekst erbij te nemen.
Het lijkt me een must om in een zaal te zitten en te luisteren naar gans de voorstelling en notities te nemen.
Mijn zittende buur zou vragen tijdens het intermezzo:
"mijn heer, is het mogelijk, zie ik het wel goed?"
"Ja, mijn vader, u leest het goed.
'Oh, hoofd, vol bloed en wonden, vol pijn en vol met hoon. Breng me zure wijn, gemengd met gal en kruisig mij.
Open de vurige afgrond en steek het zwaard in mij ter vergiffenis van mijn zonden om de aarde te bevuilen met mijn lamlendige aanwezigheid en laat mij smadelijk heengaan, voor zowaar ik rechtmatig ben toegetakeld met smart om zoveel muzikale schoonheid, dat ik niet kan beantwoorden, op mijn valse verzinsels en heimelijke strikken na, om anderen te begeesteren.'"
"Mijn heer, laat de schuld van uw hart u lijden, u verdient niet beter."
"Ik dank u, mijn vader."
Het rotte aan dit is dat je tijdens de zang moeite moet doen om de muziek te horen.
Visueel gaat dat makkelijker zijn, denk ik.
Ook een stevige afkeer van religie, maar het komt toch altijd op een of andere manier terug. Je kan er niet om heen.
Meer dan mijn hoed af om een gans verhaal van duizenden pagina's te spinnen rond niets en de paar figuren in de geschiedenis, die gans een beweging hebben opgestart.
Het is ook leuk om de draak te steken met religie
.De passie zou toch meer zijn effect hebben gehad, mocht je tickets voor ons allemaal besteld hebben, om naar een voorstelling te gaan.
Daarom kan ik het geen perfecte score geven.
Na een paar weken vakantie de draad van de AotW terug oppikken. In plaats van chronologisch te werken gewoon de zwaarste gekozen om er vanaf te zijn. Versta me niet verkeerd, ik kan een streep klassieke muziek zeker waarderen en Klara staat hier regelmatig op (random info: 's ochtends op weg naar werk is het Radio 1, op de terugweg 's avonds Klara).
Desalniettemin leek het me toch een zware noot om te kraken. Zoals je zelf al aan geeft: het is héél narratief, of zoals @utred het zo mooi zegt: het is eigenlijk pokkesaai. Maar gelukkige maken de goeie stukken, de niet mumblecore stukken, het wel dik en dubbel de moeite waard om te beluisteren, bij momenten is dat gewoon héél erg mooie muziek. Al ga ik er wel mee bij vermelden dat het toch goed is voor één keer. Dan pik ik liever 'the best of" wel mee op Klara
Want let's be honest: ze zijn daar terecht zot van Bach.
Ik ben eerder fan wat iets met wat meer schwung, iets bombastischer maar zelfs dan nog valt niet te ontkennen wat voor vakmeester Bach was en hoe mooi sommige van zijn stukken muziek wel niet zijn.
Desalniettemin leek het me toch een zware noot om te kraken. Zoals je zelf al aan geeft: het is héél narratief, of zoals @utred het zo mooi zegt: het is eigenlijk pokkesaai. Maar gelukkige maken de goeie stukken, de niet mumblecore stukken, het wel dik en dubbel de moeite waard om te beluisteren, bij momenten is dat gewoon héél erg mooie muziek. Al ga ik er wel mee bij vermelden dat het toch goed is voor één keer. Dan pik ik liever 'the best of" wel mee op Klara
Want let's be honest: ze zijn daar terecht zot van Bach. Ik ben eerder fan wat iets met wat meer schwung, iets bombastischer maar zelfs dan nog valt niet te ontkennen wat voor vakmeester Bach was en hoe mooi sommige van zijn stukken muziek wel niet zijn.
Avondland
Well-known member
Het grootste verschil met de meeste andere AOTW's is dat de Mattheuspassie niet zomaar een album is, maar een uit de kluiten gerwassen oratorium van enkele eeuwen geleden. En het Lijdensverhaal van Christus is nu ook niet bepaald een verhaal om de gemiddelde BG'er mee in vervoering te brengen.Na een paar weken vakantie de draad van de AotW terug oppikken. In plaats van chronologisch te werken gewoon de zwaarste gekozen om er vanaf te zijn. Versta me niet verkeerd, ik kan een streep klassieke muziek zeker waarderen en Klara staat hier regelmatig op (random info: 's ochtends op weg naar werk is het Radio 1, op de terugweg 's avonds Klara).
Desalniettemin leek het me toch een zware noot om te kraken. Zoals je zelf al aan geeft: het is héél narratief, of zoals @utred het zo mooi zegt: het is eigenlijk pokkesaai. Maar gelukkige maken de goeie stukken, de niet mumblecore stukken, het wel dik en dubbel de moeite waard om te beluisteren, bij momenten is dat gewoon héél erg mooie muziek. Al ga ik er wel mee bij vermelden dat het toch goed is voor één keer. Dan pik ik liever 'the best of" wel mee op Klara
Ik ben eerder fan wat iets met wat meer schwung, iets bombastischer maar zelfs dan nog valt niet te ontkennen wat voor vakmeester Bach was en hoe mooi sommige van zijn stukken muziek wel niet zijn.
nifelheim
Active member
Het gehele stuk beluisterd, in 4 delen. Op die manier was het te behappen, want ik heb er niet veel plezier aan beleefd. Ik heb zitten wachten op die enkele bekende nummers, tevergeefs.
Zoals bij velen kon ik de muziek nog wel pruimen maar het (verhalend) gezang verpestte veel. Dat Duits niet mijn favoriete taal is, helpt natuurlijk ook niet.
Bijna 30 jaar geleden ; mijn leraar esthetica in het 4de middelbaar bekritiseerde mij met mijn Darkthrone t-shirt en zei dat iedereen ooit wel eindigt met liefde voor klassieke muziek. En ergens wil ik hem wel geloven. Toch zal het bij mij nog wel een tijdje duren denk ik.
Zoals bij velen kon ik de muziek nog wel pruimen maar het (verhalend) gezang verpestte veel. Dat Duits niet mijn favoriete taal is, helpt natuurlijk ook niet.
Bijna 30 jaar geleden ; mijn leraar esthetica in het 4de middelbaar bekritiseerde mij met mijn Darkthrone t-shirt en zei dat iedereen ooit wel eindigt met liefde voor klassieke muziek. En ergens wil ik hem wel geloven. Toch zal het bij mij nog wel een tijdje duren denk ik.
Avondland
Well-known member
Ik kan zowel de rauwste Lo-fi black metal appreciëren als Bach. Beiden liefhebben is absoluut mogelijk, maar dat is niet evident.Het gehele stuk beluisterd, in 4 delen. Op die manier was het te behappen, want ik heb er niet veel plezier aan beleefd. Ik heb zitten wachten op die enkele bekende nummers, tevergeefs.
Zoals bij velen kon ik de muziek nog wel pruimen maar het (verhalend) gezang verpestte veel. Dat Duits niet mijn favoriete taal is, helpt natuurlijk ook niet.
Bijna 30 jaar geleden ; mijn leraar esthetica in het 4de middelbaar bekritiseerde mij met mijn Darkthrone t-shirt en zei dat iedereen ooit wel eindigt met liefde voor klassieke muziek. En ergens wil ik hem wel geloven. Toch zal het bij mij nog wel een tijdje duren denk ik.
PolletPoulet_OG
Well-known member
My god. Na 14 jaar conservatorium gedaan te hebben doet ge me dit aan.. En ik ben zelfs nooit iemand geweest dat bach echt goed vond. Ik had gerust graag andere klassieke stukken gehoord in het AOTW ,en daar lyrisch over schrijven. Ik denk bijvoorbeeld aan een Peer Gynt Suite 1 en 2 van Grieg, bijna alles wat Mendelssohn ooit geschreven heeft of de 9de sy;phonie van Dovrak (New world)... Maar gij kiest gewoon een godsdienstelijk oratorium van Bach 
. Nu, mijn leeraar muziekcultuur vond dat ook iets belangrijk, dus ik was er niet onbekend mee, maar gelukkig hebben we het nooit volledig moeten beluisteren. Buiten het feit dat ge het al pushed met het gegeven van AOTW door een stuk van 2u50 door ons strot te rammen, doet ge het ook nog eens met iets als dit. Ik ben er al van verschoten dat er hier members het effectief volledig hebben beluisterd. Zelfs voor mij was het moeilijk, en ik heb in het verleden al wel wat door mijn strot geramd gekregen in muziekgeschiedenis en cultuur.
Het was moeilijk, ik ga het eerlijk zeggen. Vooral omdat het een oratorium is, en dat niet mijn jam is. Waar ik wel van genoten heb, was van het geluid van mijn JBL 077 tweeters. Deze hebben weeral eens bewezen dat het zowat de best klinkende tweeters zijn die ik ooit gehad heb.
Over de kwaliteit valt niets te zeggen. Het zou dan ook hoegenaam schandalig zijn dat het College Vocale van Gent een slecht geproduced stuk zou afleveren
Ook aan al de barbaren dat zeggen dat ge dit in een kerk moet beleven. Nee, als ge dit wilt beleven gaat ge er naar luisteren in een zaal met instelbare akoestiek. Waar professionals alles tot in de miniscule details finetunen. Zoals Het muziekgebouw aan het IJ
(Maar is dat iets dat ge echt wilt? 
)
. Nu, mijn leeraar muziekcultuur vond dat ook iets belangrijk, dus ik was er niet onbekend mee, maar gelukkig hebben we het nooit volledig moeten beluisteren. Buiten het feit dat ge het al pushed met het gegeven van AOTW door een stuk van 2u50 door ons strot te rammen, doet ge het ook nog eens met iets als dit. Ik ben er al van verschoten dat er hier members het effectief volledig hebben beluisterd. Zelfs voor mij was het moeilijk, en ik heb in het verleden al wel wat door mijn strot geramd gekregen in muziekgeschiedenis en cultuur.Het was moeilijk, ik ga het eerlijk zeggen. Vooral omdat het een oratorium is, en dat niet mijn jam is. Waar ik wel van genoten heb, was van het geluid van mijn JBL 077 tweeters. Deze hebben weeral eens bewezen dat het zowat de best klinkende tweeters zijn die ik ooit gehad heb.
Over de kwaliteit valt niets te zeggen. Het zou dan ook hoegenaam schandalig zijn dat het College Vocale van Gent een slecht geproduced stuk zou afleveren
Ook aan al de barbaren dat zeggen dat ge dit in een kerk moet beleven. Nee, als ge dit wilt beleven gaat ge er naar luisteren in een zaal met instelbare akoestiek. Waar professionals alles tot in de miniscule details finetunen. Zoals Het muziekgebouw aan het IJ
(Maar is dat iets dat ge echt wilt? )
Laatst bewerkt: