Eens goed bang zijn is zo leuk, binnen bepaalde parameters natuurlijk. Als je in de groep de vraag gooit 'wat is nou jouw favoriete manier om eens goed te bibberen en te beven?' dan zijn de antwoorden even gevarieerd als mijn handtassen-plank (heel erg, dus). Ik heb het het meest voor oudere slashers en ben geen fan van de modernere paranormalen, mijn kinderen zijn grote volgers van de horrorhypes die vanuit Roblox als paddenstoelen uit de grond lijken te schieten. Bij die games heb ik - als ouder - vaak een paar vraagtekens, het is tenslotte een beetje vreemd om Peppa of Thomas Trein plots als monsterlijke nachtmerrie te gaan bezien (toegegeven, eens je met slaapgebrek aan aflevering acht opeenvolgend zit terwijl de nakomeling maar niet wil tot rust komen dan is het nachtmerrie-effect vrij goed in te beelden). Geef mij dan maar een Luigi's Mansion. Je vliegt er niet in (of achter) de gordijnen mee, maar het is een toegankelijke manier om jongere oogjes te laten kennis maken met all things spoken en geesten. Eigenlijk is het op elke leeftijd leuk spelen.
Luigi’s Mansion 2 HD
wordt op 27 juni 2024 op de wereld losgelaten met een startprijs van € 54.95 (al kan rondsurfen een klein prijsverschil opleveren).
In de eerste LM begint alles wanneer Luigi een heus landhuis wint. Alleen heeft hij nooit aan een wedstrijd deelgenomen, dus het begin is al vrij mysterieus. Een aantal basiselementen werden toen reeds in werking gezet die je in de drie Mansion-spellen tot heden nog steeds kan terugvinden: verschillende spelgebieden (denk aan Super Mario World 2 waar je kon kiezen welke map je eerst wou gaan spelen), een verwarde - maar geniale - Professor K. Wibus die je advies gaf en voorzag van gadgets die de missies konden helpen en natuurlijk een batterij aan bovennatuurlijke vijanden. Ook een 'verborgen' tweede deel na uitspelen van de game was aanwezig. Deze was - zo ook weer traditioneel - een slag moeilijker met sterkere spoken, geesten en kwelduivels. Luigi is een personage waar erg veel 'hart' in zit, de eerste titel uit de reeks blijft voor veel gamers dan ook een lieveling. In 2019 kwam er een derde deel, dit keer in een hotel, met zeventien verdiepingen vol griezelpret. De derde Luigi's Mansion was mijn introductie tot de reeks en - getuige de veertien en een half miljoen verkochte exemplaren - ik was niet de enige die fan was. 'Al goed en wel, Squidward,' hoor ik jullie denken, 'maar na één komt wel twee en geen drie?' U hebt geen ongelijk, beste lezer, er is uiteraard een Luigi's Mansion 2 en deze is vanaf 27 juni geremasterd in HD beschikbaar voor Switch.
Elk spookhuis heeft een centrale 'hal' en dan alle 'kamers' die je zou verwachten van een bibber-badkamer tot bevroren mijnschachten. Aan de speler om toegang tot de ruimtes te krijgen. Er zijn overal sleutels verstopt of geheime deuren te vinden en in de kamers vind je behalve spooksels die je graag een pak rammel willen geven, ook brandkastjes - met vaak een flinke duit - of diamanten. En natuurlijk ook stukjes maan, maar daar moet je wel een stuk harder voor gaan vechten. Elk spook heeft een eigen hoeveelheid gezondheid en kan ook Luigi schade berokkenen, dat lijkt eenvoudig maar er zijn ook hardnekkige kastaars bij! Waar bij de eerste LM wat gemorrel was over hoe kort het spel leek, krijg je bij deel twee een pak meer boooooo (oooooo) voor je inzet. Wanneer een bepaald niveau van de game uitgespeeld is, krijg je toegang tot ... The Scarescraper (ooooooo). Hier kan je met meerdere spelers op spokenjacht (indien je wil, het kan ook alleen) wat hier met zwaardere levels en straffere spoken geen overbodige luxe is en dat over 25 verdiepingen (al kan de 'gastheer' van het spel wel kiezen of je vijf, tien of 25 verdiepingen gaat spelen. Een beetje zoals je bij de Mario Party-games ook kan gaan kiezen). Deze Luigi's Mansion 2 HD is vrij gestructureerd, in dat je per kamer duidelijk afgelijnde missies hebt en dat er niet echt veel vrij denken bij te pas komt. Bijvoorbeeld, als er een moment is waarop de professor je zal spreken of duiding geven, dan zap je naar het labo ook al ging je bijvoorbeeld net nog wat verder rondkijken in een kamer. Dat is een overblijfsel van de eerste incarnatie voor de 3DS, maar eentje die absoluut de pret niet kan drukken. Wie al een rondje Mario en/of Luigi achter de kiezen heeft, is direct vertrokken met deze gameplay. Dit blijven altijd charmante en entertainende spelletjes die iedereen gewoon moet hebben. Moet. Hup, naar de winkel, moet.
Luigi’s Mansion 2 HD
Boooooooooooooooo
Ik had er nooit echt bij stilgestaan dat Mario en Luigi niet gewoon broers zijn, maar tweelingbroers. Het concept van non-identieke tweelingen ken ik natuurlijk, maar ergens had ik zo een idee van een kleuter-Mario die dan een babybroertje Luigi kreeg. Niet dus, tweeling! In de film uit 1993 - waar we anders gewoon niet gaan over spreken - is Luigi wel een écht jongere broer, misschien komt mijn verwarring daarvandaan. In het begin was Luigi zelfs meer een soort stiefbroertje, in dat Nintendo hem ten tonele bracht als second player (1983 - Mario Bros) of als NPC. Als team met Mario werd het duo erg snel iconisch, nog steeds zijn ze met zijn tweeën hét uithangbord van Nintendo. Maar jongere broertjes mogen ook wel eens in het spotlicht staan en Luigi mocht voor het eerst een heel eigen hoofdrol op zich nemen met Luigi's Mansion voor de GameCube in 2001. Nog mensen die de GameCube echt plezant vonden? Ik had een paarse! Eh, dat terzijde. Er was voordien weliswaar ook Mario is Missing! en Luigi's Hammer Toss maar die tel ik niet écht mee (en ik ben nog altijd baas in eigen artikel, dus neh) want MiM! was een educatieve point & click en Hammer Toss was een lcd-horloge waarop je de game kon spelen (een game watch was voor die tijd een ongelofelijk origineel idee, ik denk zelfs nu nog dat velen onder ons zo een Nintendo-horloge behoorlijk cool zouden vinden). Nee, voor mij is Luigi's Mansion de eerste game-in-de-moderne-zin waar it's-a-the-other-one de ster van de show is.In de eerste LM begint alles wanneer Luigi een heus landhuis wint. Alleen heeft hij nooit aan een wedstrijd deelgenomen, dus het begin is al vrij mysterieus. Een aantal basiselementen werden toen reeds in werking gezet die je in de drie Mansion-spellen tot heden nog steeds kan terugvinden: verschillende spelgebieden (denk aan Super Mario World 2 waar je kon kiezen welke map je eerst wou gaan spelen), een verwarde - maar geniale - Professor K. Wibus die je advies gaf en voorzag van gadgets die de missies konden helpen en natuurlijk een batterij aan bovennatuurlijke vijanden. Ook een 'verborgen' tweede deel na uitspelen van de game was aanwezig. Deze was - zo ook weer traditioneel - een slag moeilijker met sterkere spoken, geesten en kwelduivels. Luigi is een personage waar erg veel 'hart' in zit, de eerste titel uit de reeks blijft voor veel gamers dan ook een lieveling. In 2019 kwam er een derde deel, dit keer in een hotel, met zeventien verdiepingen vol griezelpret. De derde Luigi's Mansion was mijn introductie tot de reeks en - getuige de veertien en een half miljoen verkochte exemplaren - ik was niet de enige die fan was. 'Al goed en wel, Squidward,' hoor ik jullie denken, 'maar na één komt wel twee en geen drie?' U hebt geen ongelijk, beste lezer, er is uiteraard een Luigi's Mansion 2 en deze is vanaf 27 juni geremasterd in HD beschikbaar voor Switch.
I'm getting too old for this ghost-catching tomfoolery
Tijdens de eerste Luigi's Mansion maakten we al kennis met Professor K. Wibus (origineel 'E. Gadd', een uitroep die wetenschappers wel meer doen naar het schijnt). De brave man is geniaal en erg goed met alles wat spokenjagen kan inhouden, maar voelt zich toch wat te oud worden om nog van hot naar her achter geesten te hollen. Dus, nu er een tweede keer een probleem is in een prachtig herenhuis, draait hij er de hand niet voor om om Luigi gewoon uit zijn comfortabele zetel *poef* naar zijn labo te toveren. Wat blijkt, de dark moon die zich boven het gebouw bevindt, is verdwenen. Niet zomaar 'verdwenen' maar in verschillende stukken uiteengehaald en verstopt rondom de mansion. Door het verdwijnen van deze maan, zijn alle huisspoken, geesten en ander paranormaals niet langer braaf aan het luisteren naar de professor, maar omarmen ze alle kattenkwaad dat bij het spook-zijn hoort. K. Wibus heeft alle hulp nodig om deze ramp recht te trekken. Luigi gaat, gewapend met zijn Poltergust 5000 en speciale zaklamp aan de slag. Luigi's Mansion 2 was - en is - een direct vervolg op de eerste game. Dat wil zeggen dat de grote slechterik van deel één zijn missie nog niet opgegeven heeft en het is door zijn woede-uitbarsting dat de maan in de eerste plaats in gruzelementen is. Groot verschil is dat er in dit tweede deel meerdere mansions zijn, meerdere locaties. Locaties zijn zo iets dat Nintendo, zeker in de M&L-games, erg goed doet. Je vliegt doorheen mooie en uitdagende variaties. Ook hier, van klassiek spookhuis naar een bevroren mijn en ... andere omgevingen waar je zelf zal moeten voor spelen, ik moet - misschien best, of ik zwijg nooit - mondje dichthouden. Wat wel zeker mag gezegd worden is dat Nintendo grafisch alles supermooi opgepoetst heeft. De omgeving heeft dat anime-food effect, het ziet er zo goed uit dat je gewoon in je scherm wil stappen.Door het verdwijnen van deze maan, zijn alle huisspoken, geesten en ander paranormaals niet langer braaf aan het luisteren.
Elk spookhuis heeft een centrale 'hal' en dan alle 'kamers' die je zou verwachten van een bibber-badkamer tot bevroren mijnschachten. Aan de speler om toegang tot de ruimtes te krijgen. Er zijn overal sleutels verstopt of geheime deuren te vinden en in de kamers vind je behalve spooksels die je graag een pak rammel willen geven, ook brandkastjes - met vaak een flinke duit - of diamanten. En natuurlijk ook stukjes maan, maar daar moet je wel een stuk harder voor gaan vechten. Elk spook heeft een eigen hoeveelheid gezondheid en kan ook Luigi schade berokkenen, dat lijkt eenvoudig maar er zijn ook hardnekkige kastaars bij! Waar bij de eerste LM wat gemorrel was over hoe kort het spel leek, krijg je bij deel twee een pak meer boooooo (oooooo) voor je inzet. Wanneer een bepaald niveau van de game uitgespeeld is, krijg je toegang tot ... The Scarescraper (ooooooo). Hier kan je met meerdere spelers op spokenjacht (indien je wil, het kan ook alleen) wat hier met zwaardere levels en straffere spoken geen overbodige luxe is en dat over 25 verdiepingen (al kan de 'gastheer' van het spel wel kiezen of je vijf, tien of 25 verdiepingen gaat spelen. Een beetje zoals je bij de Mario Party-games ook kan gaan kiezen). Deze Luigi's Mansion 2 HD is vrij gestructureerd, in dat je per kamer duidelijk afgelijnde missies hebt en dat er niet echt veel vrij denken bij te pas komt. Bijvoorbeeld, als er een moment is waarop de professor je zal spreken of duiding geven, dan zap je naar het labo ook al ging je bijvoorbeeld net nog wat verder rondkijken in een kamer. Dat is een overblijfsel van de eerste incarnatie voor de 3DS, maar eentje die absoluut de pret niet kan drukken. Wie al een rondje Mario en/of Luigi achter de kiezen heeft, is direct vertrokken met deze gameplay. Dit blijven altijd charmante en entertainende spelletjes die iedereen gewoon moet hebben. Moet. Hup, naar de winkel, moet.
Conclusie
Grappig, mooi om zien, spannend genoeg, veel speelplezier voor je cent, ... Nintendo blijft een unicum binnen de game developers met zijn catalogus aan onsterfelijke personages en spellen, waarvan Mario en Luigi Loodgieter ongetwijfeld de supersterren zijn (sorry, Pikachu). Luigi's Mansion 2 HD komt weliswaar - duh - van vóór nummer drie, maar dit voelt in geen enkel geval als een stap achteruit. Ja, je merkt zijn oorsprong als handheld maar dat geeft in feite gewoon een meer afgelijnde gameplay, en dat is niets waar je echt last van hebt. De environments zijn prettig om zien en er zit behoorlijk wat afwisseling in - verschillende werelden waren hier een heel goed idee om het speelveld uit te breiden en toch trouw te blijven aan het idee van een haunted house - waardoor het helemaal niet zo belangrijk is dat je kamer en missie afwerkt volgens een relatief vast stramien. De Scarescraper waar je met multiplayer kan gaan spelen - alle Luigi's in een ander kleurtje - geeft het effect van de immens populaire Mario Party-games. De levels zijn daar een tik moeilijker, de spoken een paar gymsessies sterker en samenwerken zeker een goed idee (maar niet verplicht, Nintendo kent gamers als geen ander). Het is ook een spel dat je gewoon kan nemen of laten naargelang je er zin in hebt, alles blijft netjes wachten terwijl je even dat examen wiskunde gaat afleggen (wie moet er ook wiskunde als je spoken te jagen hebt?). Ik had de originele uitgave voor mijn 3DS en ik vond het toen al een schat van een spel, maar het was wel een heel klein scherm. Oké, we wisten niet beter voor handhelds. De spookachtige omgeving waar onze Luigi met zijn spookstofzuiger terechtkomt, komt veel, veel beter tot zijn recht op de Switch, zowel onderweg als op je tv. Alles is simpelweg met veel liefde opgeschoond en meegetrokken tot in het jaar 2024.
Pro
- Mooi opgefrist, gedetailleerde sets
- Luigi de Spokenjager blijft een leuke insteek
- Veel game voor je geld
Con
- Meer afgelijnde gameplay door de roots in een handheld game
9
Over
Beschikbaar vanaf
27 juni 2024
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
Genre
- Adventure
- Party
Ontwikkelaar
- Nintendo
Uitgever
- Nintendo
