Play4 Bompa Bockie

Mooie aflevering weeral gisteren. Bockie die zich heel kwetsbaar opstelt en veel van zijn privé prijsgeeft. Je ziet hem openlijk zijn levenskeuzes in vraag stellen.
 
Hoe meer ik naar Bockie kijk & luister, hoe meer ik besef dat dit de eerste mens is die enorm op mij lijkt. Ik denk en redeneer al even slecht als hem iedere dag.
 
Sinds mijn opleiding verpleegkunde veel over zulke verhalen gehoord. Maar nog nooit mee in aanraking gekomen.
Nu ik stage loop in het zkh… zo herkenbaar.
Doet je toch ff anders denken over veel gevallen
 
Het doet een mens wel eens nadenken over zijn oude dag. Iets waar we toch liever niet bij stilstaan. Ook kinderloos hier, zolang je vrienden hebt en fysiek nog alles kan lijkt dat wel nog oke, maar wat als dat ook ooit eens wegvalt misschien.
 
Het doet een mens wel eens nadenken over zijn oude dag. Iets waar we toch liever niet bij stilstaan. Ook kinderloos hier, zolang je vrienden hebt en fysiek nog alles kan lijkt dat wel nog oke, maar wat als dat ook ooit eens wegvalt misschien.
Idem kinderloos en 't zette mij toch ook aan het nadenken.
 
Zeer mooi programma waarvan ik positief verrast ben. Zelf werkende in de zorgsector, en soortgelijke verhalen al vaak van dichtbij meegemaakt. Ook de zeer moeilijke balans tussen respectvol omgaan met ouderen vs. er eens mee te lachen is altijd in evenwicht.

Uiteraard wel allemaal in een tamelijk rooskleurige setting, want het blijft uiteraard een tv-programma.

Heel cliché, maar op het einde zijn het gezondheid, kinderen, familie en/of vrienden die tellen. Niet de nieuwste wagen voor de deur of zoveel likes op uw laatste post.
 
Het doet een mens wel eens nadenken over zijn oude dag. Iets waar we toch liever niet bij stilstaan. Ook kinderloos hier, zolang je vrienden hebt en fysiek nog alles kan lijkt dat wel nog oke, maar wat als dat ook ooit eens wegvalt misschien.
Ik heb om die reden moeite om naar dit programma te kijken.

Ik heb een progressieve spierziekte. Elke dag voel ik me 0.1% minder. Ik ben 38 maar het voelt alsof ik al 68 ben. Mijn ouders zijn ondertussen met pensioen (en gescheiden en alleenwonend). Mensen van die leeftijd worden in principe meer en meer afhankelijk van hun kinderen, terwijl ik hen steeds minder en minder zal kunnen helpen en juist zelf meer en meer zorgbehoevend zal worden. Temeer omdat ik ook kinder- & vrouwloos ben. Financieel gaat het er ook niet makkelijker op worden eens zij in een woon-zorgcentrum belanden, met mij in de kamer ernaast . . .

De toekomst is behoorlijk onzeker en weinig hoopvol en zo'n programma's kunnen nogal confronterend zijn.

Tbh, eens m'n ouders overleden zijn, mogen ze mij een spuit geven. Kzie niet in waarom ik nog verder zou moeten sukkelen in een zorginstelling. Voor wie en voor wat? Het zou mij gelukkiger maken als ik weet dat wat nog rest van mijn vermogen dan naar mijn zus en haar gezin kan gaan.
 
Ik ben 'blij' dat er andere mensen zich ook slecht voelen bij dit programma. Iedereen is zo geweldig enthousiast over dit programma, maar ik voel mij de week nadien altijd super slecht. Lijkt op een slechte film waar je niet goed van bent eerlijk gezegd. Het is gewoon triestig en zielig om zo je laatste 10 jaar te moeten verdoen. Dit gezegd zijnde doet dit wel beseffen dat je maar beter een goed leven hebt gehad voor je 65e

Alles nadien lijkt mij zo saai te zijn. Het is niet dat je dan nog met het vliegtuig naar Japan zal gaan natuurlijk. Te voet naar de Colruyt zal misschien niet meer gaan.
 
Programma’s die je doen nadenken zijn meestal goeie programma’s.
Wederom een lach en een traan, net als bij Boris. Wederom heel goed aangepakt. Snap wel dat dat heel confronterend kan zijn in bepaalde situaties. Net zoals Restaurant Misverstand. Ook heel goed gemaakt, grappig, maar tegelijk heel confronterend. Top tv!
 
Alles nadien lijkt mij zo saai te zijn. Het is niet dat je dan nog met het vliegtuig naar Japan zal gaan natuurlijk. Te voet naar de Colruyt zal misschien niet meer gaan.

Dat is natuurlijk wel de essentie.
Je moet nu leven en doen waar je gelukkig van wordt. Idem met kinderen in mijn ogen.
Als je jong bent als je eraan begint dan ben je nog relatief jong als ze volledig zelfstandig zijn. Maar je hebt wel heel uw jonge leven voor een stuk weggegooid of opzij gezet.
Ben je ouder dan is het ook zo dat je pas ouder bent als ze zelfstandig zijn en je dus misschien slecht bent tegen het zo ver is.

Je mept gewoon doen waar je op dat moment zin in hebt. En niet te veel bezig zijn met wat binnen 20 jaar, want misschien haal je het niet of niet op een waardige manier.
 
Kinderen zijn allesbehalve een garantie op een 'zorgeloze' oude dag.
Ik wil ze niet te eten geven zij die hun (klein)kinderen niet of nauwelijks (envelopje ophalen met nieuwjaar of verjaardag) meer zien.

Als je kinderen neemt met als voornaamste motivatie dat die later voor u gaan zorgen, dan begin je er beter niet aan imho want dat zou wel eens vies kunnen tegen vallen.
 
Kinderen zijn allesbehalve een garantie op een 'zorgeloze' oude dag.
Ik wil ze niet te eten geven zij die hun (klein)kinderen niet of nauwelijks (envelopje ophalen met nieuwjaar of verjaardag) meer zien.

Als je kinderen neemt met als voornaamste motivatie dat die later voor u gaan zorgen, dan begin je er beter niet aan imho want dat zou wel eens vies kunnen tegen vallen.
1e paragraaf is een losse boutade.
En in de 2e paragraaf sla je de bal mis, heb je het programma eigenlijk wel gezien? De oudjes die bockie interviewt hebben ook geen dagelijks bezoek van hun kinderen, hebben soms kinderen al verloren, of hebben een kleinkind die in het buitenland wonen, en toch zeggen ze allemaal dat kinderen krijgen hun toppunt was van het leven. Dat ze hun jong houden en goesting geven om te blijven leven, ook al is het vanuit een woonzorgcentrum.
 
1e paragraaf is een losse boutade.
En in de 2e paragraaf sla je de bal mis, heb je het programma eigenlijk wel gezien? De oudjes die bockie interviewt hebben ook geen dagelijks bezoek van hun kinderen, hebben soms kinderen al verloren, of hebben een kleinkind die in het buitenland wonen, en toch zeggen ze allemaal dat kinderen krijgen hun toppunt was van het leven. Dat ze hun jong houden en goesting geven om te blijven leven, ook al is het vanuit een woonzorgcentrum.
Wat is nu eigenlijk uw punt? Het één sluit het ander toch niet uit? Ik zeg toch nergens dat die om die reden aan kinderen zijn begonnen?
Ik reageerde hier op mensen zonder kinderen, niet over een specifiek oudje uit het programma.
Zeker geen spijt van kinderen maar om de geboorte nu het "hoogtepunt van uw leven" te noemen, dan maak je voor de rest toch niet veel mee lijkt me...
 
Wat is nu eigenlijk uw punt? Het één sluit het ander toch niet uit? Ik zeg toch nergens dat die om die reden aan kinderen zijn begonnen?
Ik reageerde hier op mensen zonder kinderen, niet over een specifiek oudje uit het programma.
Zeker geen spijt van kinderen maar om de geboorte nu het "hoogtepunt van uw leven" te noemen, dan maak je voor de rest toch niet veel mee lijkt me...
Hohja , voor veel mensen is de geboorte van hun kind of kinderen toch een hoogtepunt uit hun leven. Zo vreemd is dat niet.
 
Ik ben 'blij' dat er andere mensen zich ook slecht voelen bij dit programma. Iedereen is zo geweldig enthousiast over dit programma, maar ik voel mij de week nadien altijd super slecht. Lijkt op een slechte film waar je niet goed van bent eerlijk gezegd. Het is gewoon triestig en zielig om zo je laatste 10 jaar te moeten verdoen. Dit gezegd zijnde doet dit wel beseffen dat je maar beter een goed leven hebt gehad voor je 65e 80e

Alles nadien lijkt mij zo saai te zijn. Het is niet dat je dan nog met het vliegtuig naar Japan zal gaan natuurlijk. Te voet naar de Colruyt zal misschien niet meer gaan.
Even fixen. Misschien spreek ik nu voor mijzelf maar als ik verouder op het tempo dat ik nu verouder kan ik nog gerust tot mijn 80ste ne citrytrip doen aan snelwandel tempo.

Maar inderdaad, haal ik dat in goede gezondheid? Sterker nog: Haal ik die leeftijd? Morgen kanker krijgen en over 5 weken reeds de kist in? --> Dat is perfect mogelijk.

Ik vind het een heel goed programma tot zover ik het bekeken heb (ik zit aan aflevering 3) maar het doet je soms wel eens goed slikken en stilstaan over je huidig leventje.
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan