Filmreview: The Mother of All Lies

In de documentaire The Mother of All Lies (originele titel Kadib Abyad) onderzoekt regisseur Asmae ElMoudir een deel van haar familiegeschiedenis, waarbij de traumatische gebeurtenissen tijdens de Broodrellen van 1981 in Marokko een belangrijke rol speelden. Tijdens deze rellen greep het leger hardhandig in, waarbij militairen het vuur openden op de menigte en traangas gebruikten om de demonstranten – die protesteerden tegen de hoge meelprijs – uiteen te drijven. Het gewelddadige optreden van de ordediensten resulteerde in honderden doden en gewonden.

ElMoudir, destijds twaalf jaar oud, werd diep beïnvloed door de nasleep van deze tragedie. In haar zoektocht naar waarheid gebruikt ze een zorgvuldig nagebouwd miniatuurmodel van haar wijk om meer inzicht te krijgen in wat er precies plaatsvond tijdens deze periode. The Mother of All Lies werd in 2023 op verschillende filmfestivals vertoond en ontving onder meer de Prijs voor Beste Regie in de Un Certain Regard-selectie op het Filmfestival van Cannes.

themotherofalllies.jpg

De verboden foto​

Asmae ElMoudir heeft geen foto's van zichzelf toen ze kind was. Wanneer ze haar moeder hierover om meer uitleg vroeg, gaf die na aandringen uiteindelijk een foto waarop vaag een jong meisje op de achtergrond te zien was. Asmae heeft echter nooit geloofd dat zij dat meisje op de foto was. Later legde Asmaes moeder uit dat haar grootmoeder geen foto's in huis tolereerde, behalve die van koning Hassan II.

Grootmoeder tolereert geen foto's in huis, enkel die van koning Hassan II.


In een van de eerste scènes van de documentaire vertelt ElMoudir dat ze als tiener het huis uit sloop en stiekem haar eerste foto liet maken tijdens een cultureel feest bekend als Laylat al-Qadr. Deze scène benadrukt vanaf het begin het belang van herinnering en verzet.

themotherofalllies-02.jpg

Oma’s wil is wet​

Het gezin was altijd erg belangrijk; een groot deel van de familie woonde in één groot huis, met de grootmoeder als matriarch. In de documentaire wordt al snel duidelijk hoe afgesloten en verbitterd de grootmoeder is. Ze accepteert niet dat haar kleinkind filmmaker is en vertelt voortdurend aan de camera dat Asmae journalist is. De grootmoeder is een product van de repressie door de Marokkaanse overheid en haar houding weerspiegelt de onderdrukking die zij heeft ondergaan en hoe zij dit heeft doorgegeven aan haar familie. Ze weigert zich het bloedbad te herinneren en wijst elke vorm van herinnering af, inclusief het maken van foto's. Haar miniatuurpoppetje gooit ze stuk omdat ze vindt dat het haar lelijk weergeeft.

themotherofalllies-01.jpg

Een miniatuurwereld​

ElMoudir verkent op indrukwekkende wijze haar familiegeschiedenis door gebruik te maken van een miniatuurwijk waarin alle familieleden, buren en vrienden zijn vertegenwoordigd met hun eigen miniatuur, wat het artistieke niveau van de film aanzienlijk verhoogt. De miniaturen zijn vervaardigd door haar vader en de kleding is gemaakt door haar moeder, met opvallende aandacht voor detail niet alleen in de figuren, maar ook in de interieurs en verlichting van elke kamer in het huis.

In de miniatuurwijk zijn alle familieleden, buren en vrienden vertegenwoordigd.


Het miniatuurmodel werd gebouwd in een studio waar de familieleden samenkwamen om eraan te werken. Hierdoor ontstaan nagespeelde scènes met de miniaturen, maar komen ook de verhalen van de familieleden tot leven. Zo wordt bijvoorbeeld het schokkende verhaal van haar oom verteld, die werd gearresteerd en in een kleine beklemmende ruimte van slechts enkele vierkante meters met andere gevangenen werd opgesloten. Ook de verdwijning van buurvrouw Fatima tijdens de Broodrellen speelt een belangrijke rol in deze reconstructie van de geschiedenis.

Conclusie

The Mother of All Lies is een opmerkelijke documentaire waarin ElMoudir op zoek gaat naar de waarheid over haar verleden en de impact hiervan op zichzelf en haar familie. De combinatie van het miniatuurmodel en de verhalen die worden verteld, resulteert in een bijzonder boeiende en meeslepende documentaire, die prachtig gefilmd is. Hoewel de onderwerpen soms donkere momenten belichten, voelt de film niet zwaar aan dankzij deze vertelstijl. Integendeel, het lijkt dat de familieleden dichter bij elkaar komen en hun verleden op een unieke en helende manier verkennen.

Pro

  • Unieke vertelstijl
  • Boeiend en aangrijpend
  • Fantastische minaturen

Con

  • Tempo niet altijd perfect
8

Over deze film

Beschikbaar vanaf

15 mei 2024

Genre

  1. Documentaire

Speelduur

96 minuten

Regie

Asmae El Moudir

Cast

Mohamed El Moudir, Asmae ElMoudir, Zahra Jeddaoui ...

Uitgever

Vedette Film
 
Terug
Bovenaan