Het nieuwe jaar is voor mij alleszins begonnen met een gigagrote knaller van formaat.
Op oudejaarsavond waren we uitgenodigd door één van mijn man zijn beste vrienden.
Kerel heeft een nieuwe restaurant geopend en wij mochten (samen met nog een paar andere koppeltjes) het menu uittesten.
Dus ja ik helemaal opgesmukt, ingepakt in een glitterjurkje, hakjes écht alles erop en eraan en mijn highlighter blonk harder dan alle kerstballen samen.
Er waren ook oesters maar ik was vergeten dat mijn darmen niet zo gelukkig worden van oesters. Ik heb echt genoten van het eten en dus ook van één glibberige oester. 1tje maar hè.
Een paar uur later voelde ik mijn darmen in opstand komen maar ondertussen was het al na 23u dus gingen we boven (soort van woon/leefruimte) om daar na te genieten.
Juist op het moment dat iedereen stil was ging er een afschuwelijk, luide grom (gggrrrrrr) af in mijn buik waar maar geen eind aan kwam. Duurde eindeloos lang en was keiluid.
Iedereen keek elkaar aan van wtf...
Het leek alsof er iemand een oude, verroeste poort van een kerk open deed.
Ik probeerde nog mijn adem in de houden in de hoop dat het zou stoppen, ik flauw ging vallen of gewoon zou sterven maar het hielp niets.
Mijn man keek alweer met een groot en een klein oog en toen was het bijna tijd om naar huis te gaan.