Norsfell Games... Ik had er nog nooit van gehoord en geheel onlogisch is dat niet. Het spel dat ik in deze review bespreek is namelijk hun eerste. Daarachter schuilt met Gearbox wel een bijzonder grote uitgever. Een garantie op een goed spel is dat echter niet. Ik neem je graag mee naar Midgard en de strijd tegen allerhande Noords gespuis.
Tribes of Midgard is een avonturengame met de Noordse mythologie als setting. Tevens kan je er ook nog het genre survival aan koppelen, want zonder te overleven kom je niet ver. Het toffe eraan is dat de game te spelen is in tal van combinaties. Zo kan je helemaal alleen aan de slag of kan je met maximaal tien spelers Midgard verkennen. Uiteraard werkt elk aantal daartussen ook. Helaas moest ik de wereld voor het grootste deel alleen verkennen en dat neemt toch een groot deel van het speelplezier weg. Vergelijk het met op café gaan. Je kan in je eentje je dorst wel lessen, maar alles eromheen wordt een pak toffer als er wat (zatte) vrienden bij zijn.
Noords gespuis en gigantische reuzen
Voor je in de wondere wereld vol gevaar wordt gesmeten, wordt er een helpende hand aangeboden in de vorm van een korte tutorial. Hierin wordt de pure basis uitgelegd door twee katten met hoorns. Deze beesten luisteren naar de namen (zoekt notities) Sóleya en Mániklo. Ze vertellen je hoe je takken moet oprapen, bij wie je moet zijn om gereedschap te maken en laten je kennismaken met de smid die je van allerhande wapentuig kan voorzien in ruil voor de juiste grondstoffen. Niet veel later volgt de eerste dreiging, waarin je met de beperkte zaken die je mee hebt de strijd aangaat met het gespuis dat richting je nederzetting komt om een zaadje van Yggdrasil (dit zaadje bevat enorme krachten die de schurken tegenhouden om andere rijken te bezoeken) te vernietigen.
Het grootste deel van Tribes of Midgard vindt overdag plaats. Als de zon schijnt kan je namelijk de wereld verkennen, grondstoffen verzamelen en jezelf of je stad sterker maken of van upgrades voorzien. Wees echter wel op je hoede, want de wereld wordt bevolkt door vijanden en die hebben ook kleine kampen. Dring je zo'n kamp binnen, dan stormen de tegenstanders op je af. Weet je hen met de grond gelijk te maken, dan wacht er een mooie beloning op je in een kist. Het nemen van elk leven, of het nu van zo'n Noordse vijand of van een boom is, geeft je zielen. Deze zielen kan je gebruiken om items te upgraden, maar ze dienen tot nog iets veel belangrijker: je kan ze 'voeden' aan je boom om je stad meer levenspunten te geven.
Elke nacht opnieuw loopt je stad gevaar en is het zaak om terug naar huis te keren om het te helpen verdedigen. Ook de smid, de genezeres en de andere NPC's doen hun duit in het zakje. Leggen zij het loodje neer, dan kan je er hen terug bovenop helpen. 's Nachts mep je dus samen met je medespelers op alles wat er slecht uitziet, waaronder heksen en Jötuns. Zij hebben het op je boomzaadje gemunt en richten hun aanvallen daarop. Hier komen die eerder vermelde zielen terug ter sprake, want zijn alle zielen die je aan je boom gevoed hebt op, dan is het spel voorbij en kan je opnieuw beginnen. Is de nacht verstreken en heb je het overleefd? Dan vertrekt het Noords gespuis weer vanwaar ze komen en begint er een nieuwe dag waarin je de wondere wereld gaat verkennen.
Beloningen vliegen je om de oren
Bij het verkennen van de verschillende biomen wordt er getoond welk level je het best hebt om dat bioom binnen te gaan. Is je level lager, dan is de kans groot dat je niet levend naar je stad terugkeert. Ben je hoger dan het aangegeven level, dan kan je de vijanden (in theorie) de baas. Niets houdt je echter tegen om met een paar anderen een moeilijk gebied te betreden, de vijanden te omzeilen en aan de haal te gaan met mooie beloningen die in kisten liggen. Het beëindigen van een spel resulteert ook in het ontvangen van beloningen. In multiplayergames krijg je die zelfs als je het spel vroeger verlaat, al krijg je uiteraard maar een deel ervan. Het save-systeem is een voorbeeld van hoe het hoort. Zo kan je bijvoorbeeld het spel verlaten en later weer toetreden tot hetzelfde spel. Dit geldt uiteraard enkel als de speelsessie nog niet werd beëindigd.
In Tribes of Midgard is er enorm veel vrij te spelen. Dit gaat niet enkel over cosmetische voorwerpen of upgrades, maar ook over de klassen. Als je de game start, kan je enkel kiezen tussen de Ranger en Warrior. Als eerste held koos ik natuurlijk voor de Warrior, zodat ik mijn blote vuisten op vijanden hun tanden kon zetten. Naarmate het spel vordert loopt dat aantal op tot acht verschillende klassen, waarvan de Guardian, Hunter en Warden enkele voorbeelden zijn. Elke klasse heeft z'n eigen voor- en nadelen, al heb je in het begin dus niet veel keuze. Uiteindelijk is er voor elk soort speler wel een klasse waarvan de vaardigheden passen bij de speelstijl, al neemt dat wel heel wat tijd in beslag.
Ik zei al dat Tribes of Midgard alleen gespeeld kan worden, maar dan is er maar weinig aan het spel. Het feit dat je met maximaal tien spelers aan de slag kunt, verraadt het al. Elke keer dat je in de Saga-modus (de hoofdmodus van de game) een server betreedt met anderen, wordt de map willekeurig gegenereerd. Dit vertaalt zich ook naar het soort vijanden die je tegenkomt, de biomen die je verkent en de missies die je moet uitvoeren. Dit zorgt ervoor dat je elke keer opnieuw verrast wordt en dit houdt de repetitiviteit uiteraard tegen. Naast de Saga-modus kan je ook je ding doen in een survivalmodus die wat doet denken aan Fortnite. Je speelt een spel, wordt beloond met ervaringspunten die je dan kan inzetten om beloningen te claimen. Je speelt daarnaast ook cosmetische dingen vrij en kunt zelfs huisdieren aanschaffen. Heb je geld te veel, dan kan je in de in-game winkel zelfs echt geld gebruiken om items aan te schaffen. Dit is gelukkig geen vereiste en je kan die winkel zonder problemen links laten liggen.
Tribes of Midgard is een avonturengame met de Noordse mythologie als setting. Tevens kan je er ook nog het genre survival aan koppelen, want zonder te overleven kom je niet ver. Het toffe eraan is dat de game te spelen is in tal van combinaties. Zo kan je helemaal alleen aan de slag of kan je met maximaal tien spelers Midgard verkennen. Uiteraard werkt elk aantal daartussen ook. Helaas moest ik de wereld voor het grootste deel alleen verkennen en dat neemt toch een groot deel van het speelplezier weg. Vergelijk het met op café gaan. Je kan in je eentje je dorst wel lessen, maar alles eromheen wordt een pak toffer als er wat (zatte) vrienden bij zijn.
Noords gespuis en gigantische reuzen
Voor je in de wondere wereld vol gevaar wordt gesmeten, wordt er een helpende hand aangeboden in de vorm van een korte tutorial. Hierin wordt de pure basis uitgelegd door twee katten met hoorns. Deze beesten luisteren naar de namen (zoekt notities) Sóleya en Mániklo. Ze vertellen je hoe je takken moet oprapen, bij wie je moet zijn om gereedschap te maken en laten je kennismaken met de smid die je van allerhande wapentuig kan voorzien in ruil voor de juiste grondstoffen. Niet veel later volgt de eerste dreiging, waarin je met de beperkte zaken die je mee hebt de strijd aangaat met het gespuis dat richting je nederzetting komt om een zaadje van Yggdrasil (dit zaadje bevat enorme krachten die de schurken tegenhouden om andere rijken te bezoeken) te vernietigen.
Reuzen, heksen en meer hebben het op je boom gemunt.
Het grootste deel van Tribes of Midgard vindt overdag plaats. Als de zon schijnt kan je namelijk de wereld verkennen, grondstoffen verzamelen en jezelf of je stad sterker maken of van upgrades voorzien. Wees echter wel op je hoede, want de wereld wordt bevolkt door vijanden en die hebben ook kleine kampen. Dring je zo'n kamp binnen, dan stormen de tegenstanders op je af. Weet je hen met de grond gelijk te maken, dan wacht er een mooie beloning op je in een kist. Het nemen van elk leven, of het nu van zo'n Noordse vijand of van een boom is, geeft je zielen. Deze zielen kan je gebruiken om items te upgraden, maar ze dienen tot nog iets veel belangrijker: je kan ze 'voeden' aan je boom om je stad meer levenspunten te geven.
Elke nacht opnieuw loopt je stad gevaar en is het zaak om terug naar huis te keren om het te helpen verdedigen. Ook de smid, de genezeres en de andere NPC's doen hun duit in het zakje. Leggen zij het loodje neer, dan kan je er hen terug bovenop helpen. 's Nachts mep je dus samen met je medespelers op alles wat er slecht uitziet, waaronder heksen en Jötuns. Zij hebben het op je boomzaadje gemunt en richten hun aanvallen daarop. Hier komen die eerder vermelde zielen terug ter sprake, want zijn alle zielen die je aan je boom gevoed hebt op, dan is het spel voorbij en kan je opnieuw beginnen. Is de nacht verstreken en heb je het overleefd? Dan vertrekt het Noords gespuis weer vanwaar ze komen en begint er een nieuwe dag waarin je de wondere wereld gaat verkennen.
Beloningen vliegen je om de oren
Bij het verkennen van de verschillende biomen wordt er getoond welk level je het best hebt om dat bioom binnen te gaan. Is je level lager, dan is de kans groot dat je niet levend naar je stad terugkeert. Ben je hoger dan het aangegeven level, dan kan je de vijanden (in theorie) de baas. Niets houdt je echter tegen om met een paar anderen een moeilijk gebied te betreden, de vijanden te omzeilen en aan de haal te gaan met mooie beloningen die in kisten liggen. Het beëindigen van een spel resulteert ook in het ontvangen van beloningen. In multiplayergames krijg je die zelfs als je het spel vroeger verlaat, al krijg je uiteraard maar een deel ervan. Het save-systeem is een voorbeeld van hoe het hoort. Zo kan je bijvoorbeeld het spel verlaten en later weer toetreden tot hetzelfde spel. Dit geldt uiteraard enkel als de speelsessie nog niet werd beëindigd.
Tribes of Midgard is een voorbeeld voor veel multiplayergames.
In Tribes of Midgard is er enorm veel vrij te spelen. Dit gaat niet enkel over cosmetische voorwerpen of upgrades, maar ook over de klassen. Als je de game start, kan je enkel kiezen tussen de Ranger en Warrior. Als eerste held koos ik natuurlijk voor de Warrior, zodat ik mijn blote vuisten op vijanden hun tanden kon zetten. Naarmate het spel vordert loopt dat aantal op tot acht verschillende klassen, waarvan de Guardian, Hunter en Warden enkele voorbeelden zijn. Elke klasse heeft z'n eigen voor- en nadelen, al heb je in het begin dus niet veel keuze. Uiteindelijk is er voor elk soort speler wel een klasse waarvan de vaardigheden passen bij de speelstijl, al neemt dat wel heel wat tijd in beslag.
Ik zei al dat Tribes of Midgard alleen gespeeld kan worden, maar dan is er maar weinig aan het spel. Het feit dat je met maximaal tien spelers aan de slag kunt, verraadt het al. Elke keer dat je in de Saga-modus (de hoofdmodus van de game) een server betreedt met anderen, wordt de map willekeurig gegenereerd. Dit vertaalt zich ook naar het soort vijanden die je tegenkomt, de biomen die je verkent en de missies die je moet uitvoeren. Dit zorgt ervoor dat je elke keer opnieuw verrast wordt en dit houdt de repetitiviteit uiteraard tegen. Naast de Saga-modus kan je ook je ding doen in een survivalmodus die wat doet denken aan Fortnite. Je speelt een spel, wordt beloond met ervaringspunten die je dan kan inzetten om beloningen te claimen. Je speelt daarnaast ook cosmetische dingen vrij en kunt zelfs huisdieren aanschaffen. Heb je geld te veel, dan kan je in de in-game winkel zelfs echt geld gebruiken om items aan te schaffen. Dit is gelukkig geen vereiste en je kan die winkel zonder problemen links laten liggen.
Conclusie
Tribes of Midgard is een voorbeeld voor veel multiplayergames. Er is ontiegelijk veel content, ontzettend veel te verkennen en de game is gewoon fun. Althans in coöperatieve modus, want in je eentje is er niet veel aan. Zoek dus maar snel wat volk en begeef je naar het virtuele Midgard om de Noordse tegenstanders een lesje te leren.
Pro
- Erg tof met paar vrienden
- Heel wat vrij te spelen
- Ontzettend veel te ontdekken
Con
- Niet aan te raden in je eentje
- Beetje verslavend
8.5
Over
Beschikbaar vanaf
27 juli 2021
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Ontwikkelaar
- Gearbox
- Norsfell Games
