Review

Review: Terra Memoria
  • 0
  • 2
Een squad. De homies. Min moaten. Welke naam je het ook wil geven, het leven is prettiger als je het niet helemaal alleen moet doorlopen. Ik was enkele weekends geleden op FACTS en daar zag je hoe leuk het was als je in een groepje aan de slag kon met allerhande indrukwekkende cosplays. Maar ook gewoon aan het einde van de dag eens een berichtje kunnen sturen en weten dat iemand oprecht wel wil weten hoe het gaat, het klinkt melig, maar het is wel zo leuk. In de wereld van de verbeelding is het niet anders. Een dwerg helemaal alleen, één hobbit, zelfs geen olijke tweeling maar een olijk enig kind? Bijlange zo handig niet. Nee, voor missies allerhande is het veel leuker om met een gezelschap te zijn. Terra Memoria is zo een game waar je met een aantal personages aan de slag gaat. Vriendschappen voor het leven of toch liever in je uppie? We ontdekken het samen!
Filmreview: Mother's Instinct
  • 0
  • 2
Mothers' Instinct opent met krachtige illustraties van moederliefde. Bij haar thuiskomst merkt Céline dat de gordijnen dicht zijn, terwijl ze deze eerder had geopend. Deze kleine verandering wekt onmiddellijk haar bezorgdheid en vastbesloten om haar kind te beschermen, gaat ze op onderzoek uit. Even later zien we Alice in actie, rennend om haar zoon te redden van pindakoekjes vanwege zijn allergie. Deze scènes representeren de bezorgdheid van moeders voor hun kinderen en hun vastberadenheid om hen te beschermen. De realiteit is echter dat je niet alles kunt voorzien en tragedies ondanks alles toch gebeuren.
Filmreview: The Dead Don't Hurt
  • 0
  • 0
In de wereld van de westernfilm galopperen cowboys door het stoffige landschap, onder de brandende zon en langs slapende stadjes. Als filmliefhebber is dit een genre waar ik er het minst van heb bekeken, afgezien van enkele spaghettiwesterns zoals A Fistful of Dollars, The Good, the Bad and the Ugly en A Fistful of Dynamite. Toch was ik nieuwsgierig naar wat Viggo Mortensen, als regisseur van The Dead Don't Hurt, van zijn western had gemaakt.
Filmreview: Fantastic Beasts 3-Film Collection (4K Ultra HD blu-ray)
  • 0
  • 3
Ik ben wel fan van het Harry Potter-universum, oftewel de Wizarding World-franchise. Hoewel ik geen boeken lees, heb ik alle films gezien én ging ik vorig jaar aan de slag met Hogwarts Legacy, hoewel er van Harry Potter nog geen sprake was. Datzelfde geldt voor Fantastic Beasts. De ondertussen drie films, waarvan de meest recente in 2022 verscheen, vinden dus ook plaats in die Wizarding World. Ondertussen is er een 4K Ultra HD blu-ray set beschikbaar en mijn ervaring deel ik graag met jullie.
Filmreview: Cat Person
  • 0
  • 2
Met een Margaret Atwood-quote zet Cat Person de toon van de film: ”Mannen zijn bang dat vrouwen ze uit zullen lachen. Vrouwen zijn bang dat mannen ze zullen vermoorden.” De film positioneert zich zo onmiddellijk onder hetzelfde "Me Too"-subgenre als recente hits Promising Young Woman (2020, geregisseerd door Emerald Fennell), She Said (2022, geregisseerd door Maria Shrader) en Women Talking (2022, geregisseerd door Sarah Polley), maar ook de thrillers Barbarian (2022, geregisseerd door Zach Cregger) en Fresh (2022, geregisseerd door Mimi Cave). Elk zijn dit sociaal commentaarfilms die de randjes tussen satire en thriller opzoeken, en specifiek een perspectief willen belichten over de machtsimbalans tussen mannen en vrouwen. Cat Person voegt een paar extra sappige elementen toe, zoals het effect op de dynamiek van een onnegeerbare leeftijdskloof en de complicaties van het daten met gebruik van sociale media.
Bordspelreview: Little Tavern
  • 0
  • 2
Bij Little Tavern kom je in een sprookjesachtige wereld terecht van onder andere elfen, heksen, dwergen en edelen die willen verbroederen op café. In deze feeërieke setting is er gelukkig geen sprake van corona of lockdown en kan je kroeg open blijven. Je kan dus met een gerust hart proberen om de meest gulle personages aan jouw tafel te krijgen, of trek je toch vooral vrekken aan?
Bordspelreview: Medical Mysteries: New York Emergency Room
  • 1
  • 1
Wie doktertje wil spelen, heeft enkele mogelijkheden. Ofwel start je de studie geneeskunde en ben je een jaar of zes zoet. Andere manieren zijn om Dokter Bibber te spelen of om eens aan te bellen bij je buurmeisje. Ook uitgever Identity Games heeft nu een manier om je in een wit schort uit te leven. Zij brachten onlangs Medical Mysteries: New York Emergency Room uit en stuurden ons een exemplaar op. Komend najaar staat zelfs al een vervolg in Miami gepland. Maar laten we nu eerst eens zorgen dat de eerste vier patiënten levend de nacht doorkomen.
Review: Sand Land
  • 0
  • 4
Begin maart moest de wereld helaas afscheid nemen van Akira Toriyama. Deze Japanner zal bij velen een belletje doen rinkelen als de bedenker van de immers populaire Dragon Ball-franchise en zijn bijdrages aan computerspellen zoals Chrono Trigger, Blue Dragoon en uiteraard de Dragon Quest-reeks. Uiteraard heeft hij nog andere projecten op zijn naam staan, zoals Dr. Slump, Nekomajin en een titel die momenteel zeer veel aandacht krijgt. Ik heb het hierbij uiteraard over Sand Land, een meer beknopte manga uit 2000 die omgetoverd werd tot een gloednieuwe franchise met onder andere een film en een serie die je kan ontdekken op Disney+.
Musicalreview: Magdalena
  • 0
  • 2
Afgelopen december kreeg ik de kans om Home for Chistmas, The Singing Factory’s musicaladaptatie van Charles Dickens' A Christmas Carol bij te wonen. The Singing Factory liet hiermee een blijvende – uiteraard positieve – indruk achter bij mij. Wanneer ik vernam dat de organisatie vanaf 19 april hun nieuwste musical Magdalena bracht, was de zin om te gaan kijken er meteen. Zeker wanneer ik het toch wel zware thema vernam dat The Singing Factory onder de aandacht wil brengen met Magdalena. Benieuwd naar hoe ze dit verhaal zouden brengen, maakte dat ik op 20 april verwachtingsvol aftrad naar de Blikfabriek in Hoboken.
Review: Stellar Blade
  • 5
  • 7
Later deze week zal je eindelijk aan de slag kunnen gaan met Stellar Blade, een nieuwe actietitel van Zuid-Koreaanse makelij die verrassend genoeg is uitgegroeid tot een van de meest gehypete spellen van het moment. Persoonlijk had ik dit niet direct verwacht, gezien dit mij eerder een titel in de lijn leek van bijvoorbeeld Ultra Age. Maar de redenen waarom dit spel intussen zo geanticipeerd wordt en veelvuldig besproken wordt online, zijn veelzijdig. De eerste gameplaytrailers smaakten al snel naar meer dankzij de spetterende actie en indrukwekkende vijanden, het spel werd de hemel in geprezen door niemand minder dan Yoko Taro, de bezieler van de NieR- en Drakengard-spellen, de makers beloofden een volwaardige single-player game zonder nutteloze microtransacties en uiteraard was er heel wat te doen om het vrouwelijke hoofdpersonage. Het klonk allemaal als muziek in de oren voor vele gamers, maar kunnen Kim...
Filmreview: Tiger Stripes
  • 0
  • 0
Tiger Stripes neemt je mee in het leven van Zaffan, een jong meisje dat de eerste tekenen van puberteit ervaart: puistjes, buikkrampen en haar eerste menstruatie. Normale ervaringen op die leeftijd, zou je denken. De strenge sfeer op haar Maleisische meisjesschool laat haar echter aanvoelen dat er iets mis is met haar. Zelfs haar ouders lijken haar niet te begrijpen. Zaffan weet niet wat haar overkomt en waarom ze zo drastisch verandert.
Balletreview: Beauty & The Beast
  • 0
  • 4
Het is mij een eer en genoegen om onze eerste officiële balletreview voor jullie te presenteren. Samen met mijn gezin keken we er al langer naar uit om deze voorstelling bij te wonen. Mijn vrouw beoefent zelf klassiek ballet en heeft al een paar pogingen ondernomen om mij wat zaken aan te leren. Ik had dus al zelf aan den lijve ondervonden dat het geen sinecure is om alles correct uit te voeren. Een tipje van de sluier: mij is het alleszins in de verste verte nog niet gelukt om aan de simpelste eisen te voldoen. Mijn bewondering is dan ook heel groot voor de dansers die alles gemakkelijk doen lijken, terwijl het in realiteit een uiterst technisch hoogstandje is.
Videoreview: Eiyuden Chronicle: Hundred Heroes
  • 0
  • 1
Fans van JRPG's kunnen weer in hun handen wrijven, want vanaf vandaag kunnen we allemaal aan de slag met Eiyuden Chronicle: Hundred Heroes. Deze game is een spirituele opvolger van de klassieke Suikoden-games uit de jaren '90. Yoshitaka Murayama, de legendarische ontwikkelaar van de originele Suikoden-games, is ons spijtig genoeg in februari dit jaar nog maar ontvallen. Maar gelukkig blijft de man zijn legende nu nog een stuk verder leven met deze game. Mrpoelie ging er voor ons uitgebreid mee aan de slag en stelt jullie onderstaande videoreview voor.

Bordspelreview: Expeditions
  • 1
  • 2
De heerschappij van Raspoetin en Fenris is voorbij en een relatieve vrede in Europa start. De heldendaden van degenen die Europa beschermden vervagen tot legenden. De ogen van de wereld staan gericht op Siberië, waar een enorme meteoriet neerstort in de buurt van de Tunguska-rivier, waardoor oude corruptie werd gewekt. Een expeditie onder leiding van Dr. Tarkovsky waagt zich in de Taiga om meer te weten te komen over de meteoriet en de invloed ervan op het land. Wanneer er maanden voorbijgaan zonder berichten, wordt er een reddingsmissie achteraan gestuurd. Op zoek naar avontuur financieren helden uit de grote oorlog hun eigen expedities naar Siberië in de hoop artefacten te vinden, uitdagingen te overwinnen en uiteindelijk glorie te verwerven. Ze kruipen in mechs die ontworpen zijn voor de expiditie en gaan naar het basiskamp om aan hun reizen te beginnen. Welkom in het vervolg op Scythe.
Bordspelreview: After Us
  • 0
  • 3
Een van mijn favoriete mechanismes in bordspellen is ongetwijfeld deckbuilding. Mijn jarenlange ervaring met Magic The Gathering zal hier waarschijnlijk wel voor iets tussen zitten. Je deck van kaarten succesvol opbouwen en combo's uit je mouw schudden geeft immers een bevredigend gevoel. Bovendien is het interessant om te zien hoe dit mechanisme op verschillende manieren wordt verwerkt in bordspellen, kijk maar naar Dune Imperium of de Undaunted-reeks. Zeker wanneer de designers innovatief uit de hoek komen, is de kans groot dat het spel me zal intrigeren.
Techreview: Corsair K55 CORE RGB Gaming Keyboard
  • 0
  • 2
De kerstkalkoen is ondertussen al een aantal maanden verteerd, maar de kerstsfeer zit er soms toch nog in. Gelukkig niet dankzij het gekweel van Mariah Carey of de miljoenmiljardste vertoning van Home Alone, maar wel door wat sfeervolle verlichting. Eerlijk gezegd moet ik het niet hebben van heel dat RGB-gebeuren bij muizen, headsets en toetsenborden, al zal ik daarvoor een review niet laten staan. Hoewel ik niet veel avonturen beleefde met dit toetsenbord, deel ik wel graag mijn ervaring ermee.
Bordspelreview: Tucana Builders
  • 2
  • 1
In 2019 kwam Trails of Tucana uit, een flip & write game die een welgekomen afwisseling zou blijken tijdens de coronacrisis van een paar jaar later. Niet alleen om binnen de bubbel van destijds te spelen, maar ook via de webcam kon je hier met vrienden een soort van spelletjesavond mee organiseren. Het was dan ook een kwestie van tijd vooraleer er een opvolger zou komen voor dit successpel, bij ons uitgegeven door Jumping Turtle Games. Met Tucana Builders is deze opvolger eindelijk een feit, maar dit keer in de vorm van een puzzel worldbuilder bordspel. Een goede zet of hadden ze beter bij het origineel gebleven? Je komt het te weten in onderstaande review!
Filmreview: Sand Land
  • 2
  • 5
Als je een kind uit de jaren negentig bent, is de kans groot dat je bent opgegroeid met Dragon Ball Z. Deze populaire Japanse animatiereeks wist ook bij ons heel wat harten te veroveren en was een van de reeksen die ervoor zorgde dat anime en manga doorbrak in het westen. De nalatenschap van Akira Toriyama is dus niet te onderschatten en hoewel de Dragan Ball-franchise veruit zijn meest bekende werk blijft, heeft deze mangaka nog andere werken op zijn naam staan, laat staan dat hij ook belangrijke bijdrages heeft geleverd aan de computerspelindustrie met bijvoorbeeld Dragon Quest en Chrono Trigger. Een van zijn andere projecten was Sand Land, dat hij schreef in 2000 en zo'n dikke twintig jaar later nieuw leven werd ingeblazen.
Review: Harold Halibut
  • 0
  • 0
Stop-motion films kosten ontzettend veel tijd, laat staan dat iemand het lumineuze idee zou hebben om er zelfs een volledige game van te maken. En ja hoor, het team achter ontwikkelstudio Slow Bros. vond er niet beter op om een spel volledig met de hand te creëren. Het heeft bijna twaalf jaar geduurd, maar nu is Harold Halibut losgelaten op het grote publiek. Ik ging aan de slag met het spel dat je meeneemt op een vreemd avontuur. Hieronder lees je mijn review van het spel.
Filmreview: Abigail
  • 0
  • 1
Kinderen kunnen soms toch echte monsters zijn, ik denk dat de meeste ouders het wel met me eens zullen zijn. Ik spreek hier natuurlijk in figuurlijke zin, maar wat als je kind letterlijk een monster is, zoals een vampier bijvoorbeeld? En wat als je dit ontdekt nadat je het kind hebt ontvoerd in ruil voor losgeld? Met deze interessante premisse gingen de makers van Ready or Not en de recente Scream-films aan de slag om ons een nieuwe horrorkomedie voor te schotelen.
Terug
Bovenaan