Iemand soms ook het gevoel dat je eigenlijk al langer leeft dan goed is of zou willen.
Klinkt mss raar, maar kheb zo het gevoel dat alles over is. Game over.
Terugkijken op een leven vol trainwrecks.
Depressie, angstoornissen, ziekte. Verkeerde keuzes. Verslaving.
Dat je vroeger dacht van "ik ben 18, 20, 25 ... ik heb nog tijd" "het zal beteren"
Maar dan ben je er 34... is je prime voorbij en heb je er niets aan had.
En denk je wat als ik 40..50...60 ben en nog steeds zo voel. Waste of a life. Ik kan sowieso al niet goed om met het hele ouder worden, "everythings changing gevoel". Mesen rondom die je ziet evolueren, ontwikkelen en jij blijft "hetzelfde". Meer geisoleerd. Meer nostalgisch, melancholisch :'|.
Van belangrijk .. naar minder belangrijk .. naar een optie ... naar een optie die niet meer gelicht wordt.
Weten dat je ouders zullen sterven, je honden,.. en eigenlijk alles enkel erger wordt. Oogziekte nog erger. Nog meer aftakelen. Iedere vezel in men lichaam wilt zo'n toekomst niet. Ik ben op.