moneymoney
Legacy Member
We willen meubelen kopen voor ons appartement, rond de 10k. Ik heb echter veel meer spaargeld dan haar (rond de 100k). Zij heeft geen spaargeld.
Nu wil ik dat wel doen, die 10k geven voor meubelen, die staan dan toch op mijn naam en kan ik altijd terug meenemen. Ik vraag wel in ruil dat zij in de toekomst dan de volgende meubelen koopt die we nodig hebben (ook rond de 10k), zodat zij tenminste ook haar steentje bijdraagt. Het kan toch moeilijk allemaal van mijn kant komen? Dat wil zij dus niet, ze zegt dat ze wel een groot deel van haar loon wil spenderen aan zaken voor het huis, maar ze wil geen duidelijke afspraken of arrangementen maken. Afspraken maken rond geld vind ze belachelijk, ze wil daar allemaal niet achter kijken en gewoon niks bijhouden van wie wat betaald... Ik vind dat je toch afspraken moet kunnen maken rond geld, zeker om zoveel geld, waar sta je dan anders in je relatie?
Ik verwacht niet dat alles 50/50 moet zijn... Maar ze kan ook niet verwachten dat ik al mijn geld aan zaken voor het huis spendeer, terwijl zij niet bereid is om afspraken te maken rond zulke belangrijke spenderingen. Ze wil wel een groot deel van haar loon spenderen aan dingen voor het huis, maar ze wil niet "in schuld" staan bij mij, zoals ze het zelf zegt.
Ik wil ten eerste niet in het zak gezet worden moest de relatie ooit ten einde komen (daar moet ge helaas rekening mee houden, hoeveel ge ook van elkaar houdt). En ten tweede wil ik ook gewoon niet al mijn spaargeld spenderen. Daar heb ik nog andere plannen voor zoals in investeringen steken.
Ik heb al voorgesteld dat we er gewoon samen voor sparen, maar dat vind ze dan ook weer stom aangezien ik al dat geld staan heb. Dan vind ze mij maar een gierigaard die op zen geld zit. Terwijl ik het juist wel interessanter vind om er samen voor te sparen, dan duurt het langer maar heb je ook voor alles samen gespaard en gewerkt.
Nu wil ik dat wel doen, die 10k geven voor meubelen, die staan dan toch op mijn naam en kan ik altijd terug meenemen. Ik vraag wel in ruil dat zij in de toekomst dan de volgende meubelen koopt die we nodig hebben (ook rond de 10k), zodat zij tenminste ook haar steentje bijdraagt. Het kan toch moeilijk allemaal van mijn kant komen? Dat wil zij dus niet, ze zegt dat ze wel een groot deel van haar loon wil spenderen aan zaken voor het huis, maar ze wil geen duidelijke afspraken of arrangementen maken. Afspraken maken rond geld vind ze belachelijk, ze wil daar allemaal niet achter kijken en gewoon niks bijhouden van wie wat betaald... Ik vind dat je toch afspraken moet kunnen maken rond geld, zeker om zoveel geld, waar sta je dan anders in je relatie?
Ik verwacht niet dat alles 50/50 moet zijn... Maar ze kan ook niet verwachten dat ik al mijn geld aan zaken voor het huis spendeer, terwijl zij niet bereid is om afspraken te maken rond zulke belangrijke spenderingen. Ze wil wel een groot deel van haar loon spenderen aan dingen voor het huis, maar ze wil niet "in schuld" staan bij mij, zoals ze het zelf zegt.
Ik wil ten eerste niet in het zak gezet worden moest de relatie ooit ten einde komen (daar moet ge helaas rekening mee houden, hoeveel ge ook van elkaar houdt). En ten tweede wil ik ook gewoon niet al mijn spaargeld spenderen. Daar heb ik nog andere plannen voor zoals in investeringen steken.
Ik heb al voorgesteld dat we er gewoon samen voor sparen, maar dat vind ze dan ook weer stom aangezien ik al dat geld staan heb. Dan vind ze mij maar een gierigaard die op zen geld zit. Terwijl ik het juist wel interessanter vind om er samen voor te sparen, dan duurt het langer maar heb je ook voor alles samen gespaard en gewerkt.
