Een van mijn favoriete mechanismes in bordspellen is ongetwijfeld deckbuilding. Mijn jarenlange ervaring met Magic The Gathering zal hier waarschijnlijk wel voor iets tussen zitten. Je deck van kaarten succesvol opbouwen en combo's uit je mouw schudden geeft immers een bevredigend gevoel. Bovendien is het interessant om te zien hoe dit mechanisme op verschillende manieren wordt verwerkt in bordspellen, kijk maar naar Dune Imperium of de Undaunted-reeks. Zeker wanneer de designers innovatief uit de hoek komen, is de kans groot dat het spel me zal intrigeren.
Dit laatste was voor After Us
alvast het geval. Hoewel ik moet toegeven dat ook de titel en de artwork op de doos mij aanspraken. After Us, het nieuwe bordspel van Imaginarium- en Time Collectors-designer Florian Sirieix, doet je namelijk onmiddellijk denken aan de populaire filmreeks Planet of The Apes. Als fan van deze film kon ik dit thema dus zeker smaken. Geronimo Games stuurde ons een kopie om te reviewen en ik dook bijgevolg met veel plezier in deze apenboel.
Het spel verloopt over een aantal rondes waarbij je als speler geleidelijk aan je deck opbouwt en optimaliseert. Elke ronde bestaat uit drie fases die de spelers zullen doorlopen. Eerst en vooral stel je jouw apenraad samen, vervolgens trek je nieuwe apen aan en eindigen doen we met een rustfase. Tijdens het samenstellen van de apenraad speel je de vier kaarten uit jouw hand en schik je ze in een rij, waarbij je probeert om de effecten van de kaarten zo goed mogelijk te optimaliseren. De kaarten hebben immers vakjes met effecten, maar enkel gesloten vakjes zullen activeren. Door de kaarten naast elkaar te leggen, ontstaan er net mogelijkheden om zo'n halve vakjes te sluiten. Zodra iedereen zijn raad heeft samengesteld, activeert iedereen de drie rijen met effecten van links naar rechts en van boven naar onder. Op deze manier verwerf je grondstoffen, krijg je batterijen die nodig zijn om de menselijke voorwerpen te activeren en krijg je de kans om bepaalde effecten uit te voeren zoals grondstoffen omzetten in punten.
In de volgende fase kiest iedereen een token waarmee ze aangeven welk type aap ze willen aantrekken en krijgen ze een kleine bonus gerelateerd aan het type aap. De gorilla genereert bijvoorbeeld woede, wat nodig is om kaarten te verwijderen uit je deck, terwijl de chimpansee je een vakje uit je raad opnieuw laat activeren. Als extraatje kan je ook het effect van een token van een van je medespelers kopiëren, al moet je hiervoor twee grondstoffen opgeven. Na het activeren van de tokens, mogen de spelers een nieuwe aapkaart kiezen. Om dit te kunnen doen, heb je natuurlijk wel de nodige grondstoffen nodig, afhankelijk van het type aap en het niveau van de kaart. De laatste fase is zoals verwacht een opruimfase waarbij iedereen zijn apenraad op zijn aflegstapel legt en vier nieuwe kaarten trekt. Is je trekstapel leeg, dan schud je jouw aflegstapel en heb je opnieuw een trekstapel. Je apentoken leg je ook opnieuw gedekt bij de andere tokens en vervolgens begint er een nieuwe beurt.
De keerzijde van de medaille is echter dat het spel een vrij solitaire bedoeling is. Uiteindelijk ben je gewoon bezig met je eigen apenraad en het kopen van nieuwe kaarten. Van interactie tussen de spelers is er bijna geen sprake. Enkel het moment dat je een effect kan kopiëren zorgt voor enige interactie, maar in de spellen die ik heb gespeeld gebeurde dit slechts heel sporadisch, waarschijnlijk omdat spelers dit vergaten of hun grondstoffen liever hielden voor de volgende beurt. Wat meer interactie of extra opties om meer stimulans te creëren om elkaar in het oog te houden, buiten de eindscore, waren zeker welkom geweest. De toevoeging van geheime doelkaarten of doelen die slechts door een speler kunnen worden behaald, zouden zeker hun meerwaarde hebben. Dit zou bovendien ook voor meer variatie in het spel zorgen, want buiten het feit dat de voorwerpkaarten kunnen wisselen, is de opzet van elk spel hetzelfde. Deze voorwerpkaarten zijn bovendien helaas niet allemaal even interessant, waardoor er soms bijvoorbeeld slechts een van de drie kaarten werd gebruikt tijdens het hele spel.
Verder vond ik het ook spijtig dat er haast geen connectie is tussen het spel zelf en het thema. After Us had om het even welk ander thema kunnen hebben zonder dat dit enige impact zou hebben op het spel, dat bijgevolg eigenlijk zeer abstract is. Het thema is dus vooral aankleding en gelukkig kan je hierbij rekenen op de uitstekende artwork van Vincent Dutrait, de artiest die je waarschijnlijk ook kent van De Zoektocht naar El Dorado, Heat of de klassieker Lewis & Clark: The Expedition. Zijn typerende stijl past zeer goed bij het vintage gevoel dat het bordspel uitstraalt. Over de productiekwaliteit ga je me zeker ook niet horen klagen. Het geheel ziet er zeer verzorgd en kleurrijk uit. Hoewel er redelijk wat iconen aan te pas komen, is de iconografie eigenlijk zeer duidelijk en makkelijk op te pikken. De houten tokens met afzonderlijke vorm voor de grondstoffen zijn ook een leuke toevoeging en hierbij is het wel raar dat enkel de batterijen nog kartonnen tokens zijn. Maar een spelbreker is dit gelukkig niet.
Dit laatste was voor After Us
Apen aan de macht
Net zoals de Planet of the Apes-films, speelt After Us zich af in een toekomst waarbij de mensheid is uitgestorven en de natuur de planeet weer heeft overgenomen. In deze wereld zetten de apen hun evolutie verder. Ze vormen stammen, ontwikkelen zich en eigenen zich de achtergelaten technologie van de mensen toe. Als speler is het aan jou om de collectieve intelligentie van je eigen stam te doen groeien. In het begin bestaat je stam enkel uit een aantal tamarins, maar door de juiste grondstoffen te verzamelen en menselijke voorwerpen te gebruiken, bouw je jouw stam op en trek je chimpansees, orang-oetans, gorilla's en mandrils aan. Het spel eindigt zodra één of meerdere spelers tachtig overwinningspunten, voorgesteld door intelligentie, behalen. Wie op het einde van de laatste ronde het meeste punten heeft, mag zichzelf uitroepen tot de machtigste stamleider der apen.Het spel verloopt over een aantal rondes waarbij je als speler geleidelijk aan je deck opbouwt en optimaliseert. Elke ronde bestaat uit drie fases die de spelers zullen doorlopen. Eerst en vooral stel je jouw apenraad samen, vervolgens trek je nieuwe apen aan en eindigen doen we met een rustfase. Tijdens het samenstellen van de apenraad speel je de vier kaarten uit jouw hand en schik je ze in een rij, waarbij je probeert om de effecten van de kaarten zo goed mogelijk te optimaliseren. De kaarten hebben immers vakjes met effecten, maar enkel gesloten vakjes zullen activeren. Door de kaarten naast elkaar te leggen, ontstaan er net mogelijkheden om zo'n halve vakjes te sluiten. Zodra iedereen zijn raad heeft samengesteld, activeert iedereen de drie rijen met effecten van links naar rechts en van boven naar onder. Op deze manier verwerf je grondstoffen, krijg je batterijen die nodig zijn om de menselijke voorwerpen te activeren en krijg je de kans om bepaalde effecten uit te voeren zoals grondstoffen omzetten in punten.
Als speler is het aan jou om de collectieve intelligentie van je eigen stam te doen groeien.
In de volgende fase kiest iedereen een token waarmee ze aangeven welk type aap ze willen aantrekken en krijgen ze een kleine bonus gerelateerd aan het type aap. De gorilla genereert bijvoorbeeld woede, wat nodig is om kaarten te verwijderen uit je deck, terwijl de chimpansee je een vakje uit je raad opnieuw laat activeren. Als extraatje kan je ook het effect van een token van een van je medespelers kopiëren, al moet je hiervoor twee grondstoffen opgeven. Na het activeren van de tokens, mogen de spelers een nieuwe aapkaart kiezen. Om dit te kunnen doen, heb je natuurlijk wel de nodige grondstoffen nodig, afhankelijk van het type aap en het niveau van de kaart. De laatste fase is zoals verwacht een opruimfase waarbij iedereen zijn apenraad op zijn aflegstapel legt en vier nieuwe kaarten trekt. Is je trekstapel leeg, dan schud je jouw aflegstapel en heb je opnieuw een trekstapel. Je apentoken leg je ook opnieuw gedekt bij de andere tokens en vervolgens begint er een nieuwe beurt.
Op je eentje
Het meest opvallende concept aan After Us is uiteraard het feit dat je de kaarten in je hand niet één voor één uitspeelt, maar dat je ze op tafel in een bepaalde volgorde schikt om zo de effecten via gesloten vakjes te activeren. Het systeem deed mij lichtjes denken aan het Horde-mechanisme in Terrors of London, een deckbuilder van Kolossal Games, maar het voelde toch verfrissend anders aan doordat je in After Us enkel focust op hoe je de vakjes zo optimaal mogelijk kan benutten. Naarmate je nieuwe en vooral sterkere kaarten krijgt, nemen je mogelijkheden toe en wordt elke beurt hopelijk een interessante denkoefening. Een andere bijzonderheid is dat de aapkaarten gesloten liggen, waardoor je buiten het type aap geen idee hebt welke aap (en dus welke effecten) je zal krijgen. Verder zorgt het feit dat iedereen op hetzelfde moment speelt ervoor dat er weinig downtime is en het spel vlot verloopt. Gezien je het spel met zes kan spelen, is dit zeker geen overbodige luxe.De keerzijde van de medaille is echter dat het spel een vrij solitaire bedoeling is. Uiteindelijk ben je gewoon bezig met je eigen apenraad en het kopen van nieuwe kaarten. Van interactie tussen de spelers is er bijna geen sprake. Enkel het moment dat je een effect kan kopiëren zorgt voor enige interactie, maar in de spellen die ik heb gespeeld gebeurde dit slechts heel sporadisch, waarschijnlijk omdat spelers dit vergaten of hun grondstoffen liever hielden voor de volgende beurt. Wat meer interactie of extra opties om meer stimulans te creëren om elkaar in het oog te houden, buiten de eindscore, waren zeker welkom geweest. De toevoeging van geheime doelkaarten of doelen die slechts door een speler kunnen worden behaald, zouden zeker hun meerwaarde hebben. Dit zou bovendien ook voor meer variatie in het spel zorgen, want buiten het feit dat de voorwerpkaarten kunnen wisselen, is de opzet van elk spel hetzelfde. Deze voorwerpkaarten zijn bovendien helaas niet allemaal even interessant, waardoor er soms bijvoorbeeld slechts een van de drie kaarten werd gebruikt tijdens het hele spel.
De keerzijde van de medaille is echter dat het spel een vrij solitaire bedoeling is.
Verder vond ik het ook spijtig dat er haast geen connectie is tussen het spel zelf en het thema. After Us had om het even welk ander thema kunnen hebben zonder dat dit enige impact zou hebben op het spel, dat bijgevolg eigenlijk zeer abstract is. Het thema is dus vooral aankleding en gelukkig kan je hierbij rekenen op de uitstekende artwork van Vincent Dutrait, de artiest die je waarschijnlijk ook kent van De Zoektocht naar El Dorado, Heat of de klassieker Lewis & Clark: The Expedition. Zijn typerende stijl past zeer goed bij het vintage gevoel dat het bordspel uitstraalt. Over de productiekwaliteit ga je me zeker ook niet horen klagen. Het geheel ziet er zeer verzorgd en kleurrijk uit. Hoewel er redelijk wat iconen aan te pas komen, is de iconografie eigenlijk zeer duidelijk en makkelijk op te pikken. De houten tokens met afzonderlijke vorm voor de grondstoffen zijn ook een leuke toevoeging en hierbij is het wel raar dat enkel de batterijen nog kartonnen tokens zijn. Maar een spelbreker is dit gelukkig niet.
Conclusie
In After Us probeer je de collectieve intelligentie van je apenstam te vergoten, want enkel zo kan je als overwinnaar uitgeroepen worden in deze wereld waarin de mensheid is verdwenen en de natuur de overhand heeft genomen. Het spel maakt gebruik van een origineel deckbuilding- en hand management-mechanisme om je apenstam op te bouwen en wordt vergezeld door een prachtige productie. Helaas komt het thema niet tot uiting in de spelervaring en is de ervaring zelf ook veel te solitair.
Pro
- Knap artwork
- Leuke optimalisatiepuzzel
- Vlot spelverloop dankzij simultaan spelen
- Originele interpretatie van gekende mechanismes
Con
- Solitaire ervaring
- Gebrek aan variatie
- Thema voelt er opgeplakt aan
6.5
Over
Uitgever
- Geronimo Games
Designer
Florian Sirieix
Aantal spelers
1-6
Tijdsduur
40-60 minuten
