Film

Jordan Peele is terug met zijn nieuwste sciencefiction-horrorfilm NOPE. Na het grote succes van Get Out en US – waarmee hij talloze prijzen won – heeft de regisseur een nieuw verhaal geschreven, geregisseerd en geproduceerd. Jordan Peele heeft zich al snel gevestigd als een grensverleggende horrorregisseur; zijn regiedebuut kwam er in 2017 en sindsdien heeft hij niet stilgezeten. NOPE was vanaf augustus 2022 in de bioscoopzalen te zien en is vanaf 16 november op DVD en blu-ray te verkrijgen.

BARDO, False Chronicle of a Handful of Truths is de nieuwste film van regisseur en scenarioschrijver Alejandro González Iñárritu. BARDO is een meeslepende reis in de leefwereld van Silverio, een Mexicaanse journalist en documentairemaker die in Los Angeles woont. Wanneer hij een prestigieuze internationale prijs in ontvangst mag nemen, wil hij terugkeren naar zijn geboorteland. De herinneringen over zijn leven daar worden een introspectieve trip om zich te verzoenen met het verleden, heden en zijn identiteit.

Slumberland is een magische reis naar de wereld van de nacht, een plaats waar dromen de werkelijkheid overtreffen en fantasie alles mogelijk maakt. Deze avonturenfilm, met in de hoofrollen Jason Momoa en Marlow Barkley, had een gelimiteerde exclusieve release in enkele bioscopen en is vanaf 18 november op Netflix te zien.

Postapocalyptische media is het laatste decennium overal te bekennen, deels omdat zowel klimatologische als politieke catastrofes momenteel niet veraf voelen. Zo ook met Vesper: een verhaal over een wetenschappelijk begaafd kind dat leeft in een wereld waar voedselschaarste heerst, met genetische engineering als de oorzaak, maar ook als de mogelijke oplossing. Vesper (in Frankrijk als Vesper Chronicles uitgebracht) is een sciencefiction-drama geproduceerd in samenwerking tussen België, Frankrijk en Litouwen, waar de film ook opgenomen is. Regisseurs Bruno Samper en Kristina Buožytė werkten hiervoor reeds samen aan Vanishing Waves en een segment in ABCs of Death 2. Hebben ze hun ambitieus idee van een scifi-epiek over bio-engineering te midden van extreme voedselschaarste en klassenongelijkheid effectief kunnen realiseren?

In goede en slechte dagen, toch? Wanneer Will Spanns aanstaande ex-vrouw Lisa Spann ontvoerd wordt aan een benzinestation, verandert de welgestelde vastgoedmakelaar in een doorgewinterde spion en moordenaar. Wat we allemaal niet doen voor de liefde, hé. Last Seen Alive wijkt hierbij niet af van de succesformule van een misdaadthriller. De film opent met een intense scène die je meteen midden in het verhaal katapulteert. Nadien wordt het begin van het verhaal getoond en volgt de zoektocht van Will naar zijn vermiste vrouw en de reden van haar ontvoering. De flashbacks tussendoor schijnen licht op de huwelijksproblemen van Will en Lisa. Ondertussen luidt de vraag alsmaar meer: is Lisa echt ontvoerd door buitenstaanders of maakt Will deel uit van het complot?

Waar ben jij het meest bang van? Als existentiële vraag kan het tellen, en this ain't that kinda movie, bruv. Gewoon op vlak van film en televisie, wat kan jou het meeste angst aanjagen? Persoonlijk kruip ik voor alles dat onder body horror valt achter de zetel. Zelfs liefst de zetel in een huis zes straten verder. Een ander hier thuis krijgt dan weer helemaal de bibber van clowns. Er is alleszins voor ieder wat (on)wils op het scherm, niet louter in de periode rond Halloween natuurlijk, maar rond deze tijd van het jaar nog net iets meer dan anders. De makers van Men hebben gekozen voor het grootste schrikbarend element van heel de geschiedenis: mannen! Nee, nee, ik maak maar een grapje, ooit moet de Tyrannosaurus meer angst hebben ingeboezemd dan de gemiddelde man. Toch nog kwetsend? Ik kan jullie geruststellen: dat is niet de invalshoek van Men. Maar daarmee is ook het eerste en laatste geruststellende over de hele film gezegd.

In 1988 kwam de zaak van de verlaten kinderen van Sugamo (Sugamo Kodomo Okizari Jiken) aan het licht. Het betrof een tragisch familiedrama waarbij een moeder haar vier kinderen - allen van verschillende vaders - achterliet in hun appartement om bij haar nieuwe vriend te gaan wonen. De broers en zusjes probeerden te overleven en werden na negen maanden, dankzij een tip, gevonden. De politie vond drie zwaar ondervoede kinderen en één lijk in het appartement. Nobody Knows is gebaseerd op deze hartverscheurende gebeurtenis. Regisseur Hirokazu Kore-eda heeft deze film vanuit het oogpunt van de kinderen gefilmd en brengt in de eerste plaats hun overlevingsdrang en verbondenheid onder de aandacht.

Tijdens het bekijken van Dominion bekroop me het gevoel dat ik dit allemaal al eens eerder heb zien langskomen. De nieuwe trilogie die gebouwd is rond Jurassic World deelt dan ook behoorlijk wat kenmerken met de laatste drie Star Wars-films. De eerste uit 2015 zat tjokvol knipogen naar het origineel, maar vergat naast de tonnen aan nostalgische fanservice ook niet om gewoon een heel entertainende film te zijn die netjes op zichzelf kon staan voor nieuwkomers. Fallen Kingdom wist dan weer, net als The Last Jedi, de meningen te verdelen, omdat die het lef had om anders te zijn. Persoonlijk hield ik, net zoals bij Star Wars, van het middenluik. Het nam risico’s met een zekere aplomb en zette aan het eind de deur letterlijk open voor een slotstuk vol potentieel. Nu hebben we dus Dominion. Het is een film waarbij ze, net zoals bij The Rise of Skywalker, de originele filmmaker terug hebben gebracht en opnieuw met een overdaad aan nostalgie de plooien met de fans proberen glad te...

Ik had de poster noch de trailer van de horrorfilm Prey for The Devil gezien en dat bleek achteraf eerder een voordeel – ik was anders de bioscoopzaal nooit binnengestapt. Al vanaf de eerste minuut joeg deze film mij de stuipen op het lijf; in mijn reviews van Smile en X was het al duidelijk dat horror niet mijn sterkste kant is. Prey for the Devil is een religieuze horrorfilm, waar bezetenheid en exorcisme centraal staan.