In welke mate maakt het uit dat die ex deels mede-eigenaar is van de woning en dus ook een deel van de hypotheek aflost? Op zich is dat niet heel anders dan een lening die zij hem geeft. Ik zou in elk geval ook wel vermijden om nog samen met uw ex vastgoed aan te kopen tenzij het niet anders kan. Als het bijvoorbeeld mogelijk is om bij haar een lening aan te gaan die ge over x jaar terugbetaalt met een vriendschappelijk rendement en ge kunt dan uw naam alleen op de eigendomspapieren hebben zou ik eerder dat doen.
Probleem met dat scenario is de financiële realiteit en mijn "wensen". Los van al de rest is de plaats waar ik woon ( niet de locatie maar het huis zelf) belangrijk voor mij. Het is iets waar ik voldoening uit haal om er iets mee te doen, om het te maken wat ik wil, etc. Maw ik heb geen goesting om de volgende x jaar te gaan werken om iets af te betalen waar ik niet wil wonen. Ik ga niet meegaan in haar wens om daar te wonen als de realiteit is dat ik me dan enkel een kruipkot kan veroorloven waar ik me niet in kan vinden.
Dus dat gezegd zijnde is ruimte voor de kinderen, mijn hobbies, een beetje tuin, etc relevant. Nu, de manier waarop het systeem hier werkt is dat je 10% eigen inbreng moet hebben en voor de rest kan je 5x uw inkomen lenen. In theorie wil dat zeggen 250k ( best case) eigen inbreng en een mogelijke lening van 450k. Maar ze bekijken dan "oh u hebt een wagen en twee kinderen?" --> ergens ten zuiden van 300k lening. En dan spring je al niet ver meer ginder. Plus ik zou dan +/- alles in een huis steken waar ik ook geen zin in heb.
Het is niet alsof zij geld heeft om mij te lenen, Noren zijn niet zo sterk in het hebben van veel spaargeld. "Niemand" betaalt hier ooit zijn huis af, die betalen dat neer tot pakweg 40% en lenen er dan af en toe wat bij om een auto te kopen en weet ik veel wat.
Punt is dat als zoiets gaat gebeuren het op dat soort manier zal moeten.
Heeft zij voor de rest voeling met Jeløya? Zijn er, buiten die vrienden, voldoende redenen om de aanname te maken dat het hier gaat om een duurzame beslissing? Ik neem aan dat zij ook gewoon voor de kinderen continuiteit en stabiliteit wil kunnen bieden, en als het voor u echt niet uitmaakt, dan zie ik het probleem niet met een verhuis. Zijt ge heel verknocht aan uw huidige woonplaats? Of zou het u misschien net deugd kunnen doen om eens een verse start elders te hebben? Zijn er zaken waar ge belang aan hecht die ge zult moeten laten vallen voor uw leven in Jeløya?
Voor mij maakt het dus zoals gezegd niet uit waar ik woon, dicht genoeg bij de kinderen en dicht genoeg bij het werk en de rest doet er voor mij niet toe. Maar de vraag is dus inderdaad hoe stabiel is dat voor haar en kan ik het op papier krijgen dat zij dus bijvoorbeeld het niet kan afbollen, dat ik het recht heb om haar uit te kopen als ik wil, etc.
Ik probeer eigenlijk een beetje feedback hier en daar te krijgen om te zien of ik a) geen totale idioot ben maar b) ook niet gewoon nee zou zeggen puur om nee te zeggen.
Maar ik dacht wel dat ze meer serieus wou proberen en ik denk dat ze zich vooral zelf iets wijsgemaakt heeft.
