Uiteindelijk komt het op hetzelfde neer hoor: de ingenieur als moderne loonslaaf.
Je doet een intensieve studie (in tegenstelling tot heel wat andere richtingen) en wordt daarna vaak ingezet als moderne loonslaaf met grote verantwoordelijkheden, grote werkdruk in een competitieve omgeving waar elke fout objectiveerbaar is à xx% billability enzovoort.
Weer datzelfde deuntje van zelfbeklag. Intensieve studie? Ik ging amper naar de les (in het 4de jaar heb ik geen enkele les gevolgd) en studeerde hooguit 3-4 maand.
Ik beschouw me ook geen loonslaaf.
Ik heb eigenlijk altijd het gevoel gehad van veel vrijheid te hebben, iets wat de gemiddelde bediende / arbeider niet heeft, die hebben vaak nul autonomie. Ik werk af en toe 2-3 dagen aan één specifiek ding, en dan lees ik geen mails, antwoord ik amper telefoons. Dat kom je als operationele medewerker niet mee weg.
Jezelf een loonslaaf noemen getuigt van weinig besef van de mogelijkheden die je met jouw diploma hebt.
Ik heb de eerste twee jaar een manager gehad die me redelijk kort opvolgde, ondertussen werk ik al 20 jaar zowat volledig autonoom.
Volgens jou is elke fout objectiveerbaar, ik zie het omgekeerd , ik zie dat al mijn realisaties objectiveerbaar zijn geweest, en dat die me promoties opleverden. Wanneer je dan wat exposure hebt in het management, helpt je dat gewoon vooruit. Dat geldt niet voor 80-90% van de medewerkers in een bedrijf.
Ik zie een perfect vergelijkbare situatie bij mijn vrienden (die ook ir zijn).
En maar (profi)teren op het enthousiasme en de no-nonsens mentaliteit om ze uit te persen.
Indien je jezelf wilt laten uitpersen, maar ik heb de indruk dat jij hetzelfde zou doen in een andere functie hoor. Jij voelt je duidelijk te belangrijk en teveel "carend" om niet alles op te lossen.
Dan kun je beter een softe keuze maken in het hoger onderwijs waar je op uw sokken een master haalt door 12u les per week te volgen en u vervolgens ergens te nestelen in een anoniem overheidsorgaan (in dezelfde loonschaal als de ingenieur, want: master) om daar wat papers te schrijven rond genderneutraliteit in publieke gebouwen.
Tsja dat doen alle ambtenaren, daar papers overschrijven, hoe kan je zo gefrustreerd in het leven staan.
En in dezelfde loonschaal? Neen. In geen jaren.
Ik zeg het nogmaals: ik ga lezingen beginnen geven aan 6de-jaars over welke studiekeuze ze moeten maken. En ingenieur komt ergens helemaal onderaan het lijstje "bang for the buck". Ik heb mijn korte samenvatting hier al ergens gegeven.
Blijf jij met jouw bekrompen en gefrustreerde visie maar ver weg van de jeugd, ga misschien naar een rustoord om daar samen met enkele verzuurde bejaarden te klagen over het weer of zo. 't Is niet omdat jij jouw kansen verprutst dat je die van de jeugd ook moet verklooien.
Ooit al eens bedacht dat de oorzaak gewoon bij jou ligt? Is dit beroep misschien niets voor jou?
Hadden ze maar geluisterd om niks te veranderen. Maar nee, doorduwen, wsch ergens tegen de lamp lopen en nu 'open de floodgates' om te compenseren. Vreemde besparing. Oh zo onvoorspelbaar. Na 9 mnd iedereen afpissen en het willen afschaffen van auto's is de conclusie...
